annamaria

Πέμπτη, Νοεμβρίου 30, 2006

AIDS

1η ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΚΑΤΑ ΤΟΥ AIDS

Πως κολλάει κάποιος HIV;

Ο HIV μεταδίδεται κατά τη διάρκεια της σεξουαλικής επαφής, μέσω της απευθείας επαφής με μολυσμένο αίμα και από την μητέρα προς το έμβρυο.
Τα σωματικά υγρά που περιέχουν HIV είναι:


1) Αίμα (συμπεριλαμβανομένου του αίματος περιόδου)
2) Σπέρμα και πιθανώς τα προσπερματικά υγρά
3) Κολπικά υγρά
4) Μητρικό γάλα


Για να μεταδοθεί ο HIV πρέπει:

1) να είναι παρόν σε κάποιο από αυτά τα υγρά
2) να εισχωρήσει μέσα στο σώμα

Οι σεξουαλικές συμπεριφορές που μπορούν να μεταδόσουν τον HIV είναι:

1) Κολπικό σεξ
2) Πρωκτικό σεξ

3) Στοματικό σεξ
4) Κοινή χρήση συριγγών όταν λαμβάνεται δόση ναρκωτικών ουσιών
5) Μη επαγγελματικό τατουάζ και τρύπημα αυτιών κλπ.
6) Τυχαίες διατρήσεις με σύριγγες
7) Μεταγγίσεις μολυσμένου αίματος
8) Τοκετός
9) Θηλασμός


Είναι σημαντικό να ξέρουμε ότι:

Οι περισσότεροι άνθρωποι με HIV μόλυνση δεν δείχνουν άρρωστοι.
Οι περισσότεροι άνθρωποι με HIV μόλυνση δεν έχουν κάνει τεστ

και δεν γνωρίζουν ότι έχουν μολυνθεί.

Είναι σημαντικό να θυμόμαστε ότι ο HIV ΔΕΝ μεταδίδεται με:

1) Σάλιο, δάκρυα, ιδρώτα, κόπρανα ή ούρα
2) Αγκαλιά
3) Φιλί
4) Μασάζ
5) Χειραψία
6) Τσιμπήματα εντόμων
7) Συγκατοίκηση με κάποιον οροθετικό
8) Κοινή χρήση τουαλέτας ή ντους

Πηγη http://www.hivaids.gr/?id=pliroforisi/deltio
έγραψε η annamaria at 5:25 μ.μ. 16 σκεψεις

Τετάρτη, Νοεμβρίου 29, 2006


Γνωστό σε όλους το Πρωτοφανές έγκλημα που έγινε στο Αγρίνιο.
Δε θα σχολιάσω την φρίκη που ένοιωσα γιατι ολοι τα ιδια συναισθήματα ειχαμε .
Αυτο ομως που πραγματικα δε μπορω να καταλαβω ειναι πως το απόγευμα είδαμε στις τηλεοράσεις μας τις κηδείες αυτών των πέντε νέων ανθρώπων και λίγο αργότερα στις ειδήσεις των 8, στον ΑΝΤ 1 , είδαμε την μητέρα του 17χρονου να κάθεται σε έναν καναπέ ψύχραιμη και να δίνει συνέντευξη.

Βρε παιδιά πάμε καλά??
Όλα πια στο βωμό της δεκαπεντάλεπτης δημοσιότητας ??
έγραψε η annamaria at 1:14 π.μ. 16 σκεψεις

Τρίτη, Νοεμβρίου 28, 2006

Μητέρα


Όταν ο καλός Θεός δημιουργούσε τις μητέρες, βρισκόταν στην έκτη μέρα συνεχούς δουλειάς, όταν ο άγγελος εμφανίστηκε και είπε:
-Παιδεύεστε πολύ με αυτό το δημιούργημα.
Και είπε ο Θεός:
- Έχεις διαβάσει τις προδιαγραφές που πρέπει να έχει αυτό εδώ;
Πρέπει να είναι εντελώς αδιάβροχο αλλά όχι πλαστικό,
να έχει 180 μετακινούμενα μέρη που να μπορούν να αντικαθίστανται,
να κινείται πάνω σε χυμένο καφέ και σε άλλα τροφικά κατάλοιπα,
να έχει ποδιά που εξαφανίζεται όταν σηκώνεται,
ένα φιλί που να θεραπεύει οτιδήποτε
από ένα σπασμένο πόδι μέχρι μια ερωτική απογοήτευση,
και να έχει έξι ζευγάρια χέρια.
Ο άγγελος κούνησε το κεφάλι του αργά και είπε:
-Έξι ζευγάρια χέρια...με κανέναν τρόπο.
-Δεν είναι τα χέρια που μου δημιουργούν προβλήματα, είπε ο Θεός.
Είναι τα τρία ζευγάρια μάτια που πρέπει να έχουν οι μητέρες.
-Αυτά θα υπάρχουν στο στάνταρ μοντέλο; ρώτησε ο άγγελος.
Ο Θεός έγνεψε καταφατικά.
-Το ένα ζευγάρι για να βλέπει μέσα από κλειστές πόρτες όταν αυτή ρωτάει,
Τι κάνουν τα παιδιά εκεί? (όταν ήδη αυτή ξέρει)
Το άλλο ζευγάρι στο πίσω μέρος του κεφαλιού της
για να βλέπει όσα δεν μπορούσε αλλα πρέπει να ξέρει,
και φυσικά ένα τρίτο ζευγάρι εδώ μπροστά
για να μπορεί να βλέπει πότε ένα παιδί κάνει γκάφες και να λέει,
"Καταλαβαίνω και σ' αγαπώ," χωρίς να χρειάζεται να βγάλει λέξη.
-Κύριε, είπε ο άγγελος αγγίζοντας ευγενικά το μανίκι του,
Ξεκουραστείτε τώρα. Αύριο είναι άλλη μέρα .
-Δεν μπορώ, είπε ο Θεός.
Είμαι πολύ κοντά στο να δημιουργήσω κάτι που μοιάζει τόσο πολύ με μένα.
Ήδη έχω κάνει μία πού θεραπεύει μόνη της τον εαυτό της όταν είναι άρρωστη,
που μπορεί να ταΐσει μια οικογένεια έξι ατόμων με μια μπουκιά ψωμί
και που μπορεί να βάλει ένα εννιάχρονο παιδί να σταθεί κάτω από το ντους.
Ο άγγελος περιτριγύρισε το μοντέλο της μητέρας πολύ αργά.
-Είναι πολύ απαλή, αναστέναξε.
-Αλλά και πολύ σκληρή! είπε ο Θεός με έμφαση.
Δεν μπορείς να φανταστείς τι μπορεί να κάνει
ή τι μπορεί να αντέξει μια μητέρα.
-Μπορεί να σκέφτεται;
-Όχι μόνο σκέφτεται, αλλά μπορεί να λογικεύει και να συμβιβάζει,
είπε ο Δημιουργός.
Τελικά ο άγγελος έσκυψε πάνω της άγγιξε με το δάχτυλο του το μάγουλό της.
-Εδώ υπάρχει μια διαρροή, είπε.
Σας το είπα, προσπαθήσατε να τοποθετήσετε πάρα πολλά σ' αυτό το μοντέλο.
-Δεν είναι διαρροή είπε ο Θεός.
Είναι ένα δάκρυ.
-Και σε τι χρησιμεύει?
-Είναι για χαρά, λύπη, απογοήτευση, πόνο, μοναξιά και υπερηφάνεια.
-Είστε μεγαλοφυΐα είπε ο άγγελος.
Ο Θεός κοίταξε μελαγχολικά και ειπε...
-Δεν το έβαλα εγώ εκεί.
http://www.valentine.gr/mothersday3_gr.htm
έγραψε η annamaria at 1:37 μ.μ. 10 σκεψεις

Σάββατο, Νοεμβρίου 25, 2006

Το αλλο μας μισο??

Δικο σας το post φιλοι μου

Lost said...
Πάντα ανατρίχιαζα μ΄αυτή την προσέγγιση. Εντείνει την αγωνία του να βρεις έναν άλλον, επίσης σακατεμένο, μπας και ενώσετε τις ελλείψεις σας. Σαφώς προτιμώ τους ομόκεντρους κύκλους.Φιλιά
Ανατολη said...
Νομιζα οτι ημουν η μονη που πιστευε ακομα σε αυτη την θεωρια:)...Πολυ ρομαντικο αλλα νομιζω οτι ειμαστε οι τελευταιοι των..."Ρομαντικων":p
μεθυσμένα χρώματα said...
το άλλο μας μισό;όσο κοιμόμαστε!άμα ξυπνήσουμε θα ανακαλύψουμε ό,τι δεν υπάρχει!( είμαι πεζή, δίχως ίχνος ρομαντισμού,το ξέρω, το λέει και η Alkyoni )
shades_in_the_dark said...
Και βέβαια υπάρχει το άλλο μισό.. μόνο που έχει κι αυτό ημερομηνία λήξης όπως όλα άλλωστε, πράγματα καταστάσεις και έρωτες που σήμερα είναι ιδανικοί μετά 10 χρόνια μπορεί να μην μας καλύπτουν.Έχεις την καλημέρα μου.
candy's τετραδιακι said...
και μετα..αφου γνωρισουμε το αλλο μισο και χωρισουμε..συνεχιζουμε να ψαχνουμε το αλlο μισο:)αραγε ποσα μισα δικαιουμαστε?
ΗΛΙΑΧΤΙΔΑ said...
Η πιο ρεαλίστρια είναι νομίζω η αγαπημένη μας Candy. Θα συμφωνήσω κι εγώ μαζί της: θέλω να πιστεύω πάντα πως υπάρχει κάπου & για μένα ένα "έτερον ήμισυ", μετά το βρίσκω, το λατρεύω, με απογειώνει & με δικαιώνει ταυτόχρονα & μετά χωρίζουμε! C'est la vie! Επιμένω ωστόσο στη θεωρία του "άλλου μισού", ίσως γιατί είμαι πορωμένα αισιόδοξη, οπότε με βολεύει.Φιλιά παιδιά & να έχετε μια πολύ όμορφη Κυριακή!PS: Ανατολή μου, μην είσαι κοριτσάκι τόσο αυστηρή με τον εαυτό σου! Δεν είναι ρομαντισμός να πιστεύεις πως θα βρεις έναν άνθρωπο που θα σε συμπληρώνει, επιθυμία απλώς να ερωτευτείς είναι!
με το φεγγαρι αγκαλια said...
..πραγματι..ποσα αλλα μισα??τελικα ο εαυτος μας ειμαστε..κι ολα τα αλλα....ετσι για να...καλημερα!!
ο δείμος του πολίτη said...
Παιδιά θα σας λυπήσω, αλλά δεν νομίζω να υπάρχει άλλο μισό. Υπάρχει όμως μία ιδιαίτερη αναζήτηση να βρούμε κάτι που να μας βοηθήσει να ξεπεράσουμε το ειναι μας (αλλά το "είναι" είναι ένα και όχι μισό). Θέλουμε να ξεπεράσουμε τη μονάδα και να φτάσουμε στο δύο. Σε ένα τρισδιάστατο μονογαμικό κόσμο μιλάμε για το δύο, αλλά κατά βάθοςθέλουμε το τρία και το άπειρο.
annamaria said...
Δεν ειναι απαραιτητο να ειναι το αλλο μας μισο, αλλα τα δυο να γινουν ενα!!
VITA MI BAROUAK said...
Βρίσκω το άλλο μου μισό μονάχα όταν κλείνω τα βλέφαρα!Κι αυτό για έναν ονειροπόλο είναι το σχέδιο που πρέπει να ακολουθήσει στην «πραγματική» ζωή…
Jason said...
Ποτέ δεν πίστευα στο άλλο μισό.Μέσα σε κάτι δισεκατομμύρια κόσμου, γιατί να υπάρχει μόνο ένα "άλλο μισό" που να ταιριάζει απόλυτα...; Και αν είναι έτσι, πόσο απειροελάχιστες είναι οι πιθανότητες να το βρεις ποτέ...;Δεν υπάρχει κάτι τόσο ιδανικό. Ίσως είναι στο μυαλό. Όταν προσγειώνεται στην πραγματικότητα, εξαφανίζεται.Υπάρχουν όμως πολλού "ομόκεντροι κύκλοι", που λέει και η Lost.Λέει ο Μαχαιρίτσας σε ένα του τραγούδι: "Δεν είσαι τ' άλλο μου μισό, εγώ μισώ ό,τι χωρίζει... Είσαι το άλλο μου εγώ, αυτό που γουργουρίζει...".
gademissa said...
Πιστεύω ότι υπάρχουν άλλα 100 μισά μου αλλά είναι διασκορπισμένα σε όλο τον κόσμο. Άλλο στην Κίνα, άλλο στην Αφρική, άλλο σε κάποιο υπέροχο χωριουδάκι στις Άλπεις, άλλο σε κάποιο στενό δρομάκι στο Μεξικό και πάει λέγοντας. Πώς στα κομμάτια θα ξέρω πού είναι για να πάω να το βρώ?Αν υποθέσουμε ότι στην ζωή μου είναι γραφτό να γνωρίσω συνολικά πχ 1000 ανθρώπους, ποιος μου εγγυάται ότι μέσα σ αυτούς θα είναι και το άλλο μου μισό και ότι αυτό δεν έχει μόνιμη κατοικία στο Μεξικό?Το ερώτημα για μένα δεν είναι αν υπάρχει το άλλο μισό, αλλά που να ψάξω να το βρω μέσα στα τόσα δισεκατομμύρια ανθρώπους? (Και σημειωτέων ο ελεύθερος χρόνος μου είναι περιορισμένος)
thrills&chills said...
Το να βρεις το άλλο σου μισό προϋποθέτει να έχεις βρει πρώτα το δικό σου...
έγραψε η annamaria at 2:40 π.μ. 14 σκεψεις

Τρίτη, Νοεμβρίου 21, 2006

ΕΡΩΤΑΣ ΕΠΙ ΠΛΗΡΩΜΗ


Θα ήθελα να μπορούσα να μπω στην ψυχολογία, στο μυαλό κάποιων αντρών, να καταλάβω τι ειναι αυτό που τους κάνει να πληρώνουν για τον έρωτα.
(φυσικά δε μιλώ για αυτους που δεν εχουν σύντροφο)

Το κάνουν γιατί είναι απαλλαγμένοι από το άγχος να συμμετέχουν,
να μετρήσουν την απόδοσή τους και να αποδείξουν στον εαυτό του ότι είναι σεξουαλικά ικανοί??
Ζητούν απλά σωματική ικανοποίηση χωρίς συναίσθημα??
Ίσως….
Οι συναισθηματισμοί και ο έρωτας να είναι τίποτα μπροστά στο ωμό σεξ?
Ίσως με "αυτές" τις γυναίκες να κάνουν "διάφορα"
που δεν τολμούν ή δεν θεωρούν σωστό να τα κάνουν με την γυναίκα τους?
Φοβούνται να συζητήσουν τις ερωτικές τους φαντασιώσεις??
Φοβούνται πως η γυναίκα τους θα αντιδράσει αρνητικά;
Φοβούνται ότι οι ίδιοι δεν θα αποδώσουν όπως θέλουν και γίνουν
"περίγελο" της ίδιας της ερωτικής φαντασίωσης τους??
Ίσως πάλι να υπάρχουν κάποιοι που την γυναίκα τους την θεωρούν κάτι "ιερό" γιατί είναι η μάνα των παιδιών τους???
Φυσικά υπάρχει και η κατηγορία των αντρών που τους αρέσει
να δίνονται δεξιά – αριστερά.
Αυτοί που ψάχνονται !!
Αυτοί που η καρδούλα τους τραβάει μια ερωμένη αλλά φοβούνται τα προβλήματα και τις ευθύνες που μπορούν να τους δημιουργήσουν.
Μήπως κάποιοι ζητούν το όμορφο κορμί, το μαύρο κορμί ??
Πολύ πιθανόν !!
Όμως αυτό το κορμί μπορούν να το γευτούν όπως θα ήθελαν ??

Άλλες φορές πάλι ίσως να σκέφτονται …γιατί ο φίλος τους απόλαυσε ένα υπέροχο μασάζ???
( είπε και αυτός ο αχρείος όλες τις ανατριχιαστικές λεπτομέρειες και τον τρέλανε)
έτσι λοιπόν θα σκεφτεί…… γιατί όχι και εγώ ??
Όταν κάποιος πληρώνει, είναι και ο κυρίαρχος ???

Να είναι αυτός ο μόνος τρόπος γιατί δεν το θεωρεί απιστία??
Μήπως η σύζυγος/ σύντροφος είναι κουρασμένη από την δουλειά, τα παιδιά, το σπίτι , νοιώθει παραγκωνισμένος και ο μόνος τρόπος να αισθανθεί πάλι άντρας, είναι αυτός??
Τελικά όλα να γίνονται για την επιβεβαίωση ???
Ποιος ξέρει . . . . . . .
έγραψε η annamaria at 4:09 μ.μ. 25 σκεψεις

Σάββατο, Νοεμβρίου 18, 2006




Σάββατο 17 Νοεμβρίου 1990 ώρα 8.30.

Μπήκαμε στο αυτοκίνητο με πολύ αγωνία, φοβόμουν ίσως κάποιο εμπόδιο στον δρόμο μας.
Έβρεχε θυμάμαι, αλλά όχι αυτή η βροχή που σε τρομάζει, μα μια ήρεμη βροχουλα, σαν να ήθελε να καθαρίσει τους δρόμους, να καθαρίσει όλη την ατμόσφαιρα.

Ευτυχώς φτάσαμε σύντομα στον προορισμό μας, σχεδόν άδειοι οι δρόμοι.

Η υποδοχή ήταν πολύ τρυφερή, ότι ακριβώς χρειαζόμουν εκείνη την ώρα, ήθελα να με νταντεύουν και το έκαναν χωρίς να το ζητήσω .
Ήμουν χαρούμενη, αισιόδοξη αλλά και λιγάκι φοβισμένη.
Όλα κράτησαν μόνο τρεις ώρες, ακριβώς τρεις ώρες !!
Ώρες υπέροχες, μοναδικές, θυμάμαι το κάθε λεπτό.

Η ώρα ήταν 11.30 και κρατούσα στα χέρια μου το πιο όμορφο κοριτσάκι του κόσμου, έτσι το έβλεπαν τα μάτια μου, ήταν το δικό μου κοριτσάκι!!

Σήμερα γιορτασα 16 χρόνια ευτυχίας!
Ελπίζω και εύχομαι σε πολλα περισσότερα.
Για μένα , είναι δώρο Θεού.





έγραψε η annamaria at 1:57 π.μ. 22 σκεψεις

Τρίτη, Νοεμβρίου 14, 2006



Κυριακη 12 Νοεμβριου΄06 ωρα 17.20

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

Όταν το μυαλό είναι κενό από σκέψεις ή πολύ κουρασμένο, θα βάζω μια φωτογραφία για να ξεγελάσω τον εαυτό μου πως συμμετέχω…..

έγραψε η annamaria at 12:30 π.μ. 12 σκεψεις

Παρασκευή, Νοεμβρίου 10, 2006




Έχουν περάσει αρκετές μέρες , το ξέρω , αλλά ο ντόρος που γίνεται, με έχει προβληματίσει.
Την Τρίτη ακόμα και ο Λαζόπουλος

(θα μου πείτε ποιος είναι ο Λαζόπουλος, εντάξει υπερβολικός σε πολλά , δε λέω….αλλά κάποια θέματα τα λέει "τσεκουράτα" , αλήθεια ποιος το έλεγε αυτό???)
Τέλος πάντων συνεχίζω…
Διάβαζε που λέτε, φανερά συγκινημενος, την επιστολή του 13χρονου.
Και εδώ έρχομαι εγώ σαν μάνα 16χρονης , μαθήτριας του 19 , να γράψω το παράπονο μου.
Βρε παιδιά …τι να πω…. Τέτοιες εκθέσεις, η χαιδεμένη μου δε γράφει.

Ξέρω…. Η ζήλια μου είναι η αιτία και κάνω άσχημες σκέψεις…..
για την δημοσιογραφία.
έγραψε η annamaria at 10:34 π.μ. 19 σκεψεις

Τρίτη, Νοεμβρίου 07, 2006



Ένα λατρεμένο σε πολλούς βιβλίο, είναι ο μικρός πρίγκιπας.
Όλοι μας γνωρίζουμε τον διάλογο με την αλεπού.
Έχουν χαραχτεί στο μυαλό μας τα λόγια της …


"Δε βλέπεις σωστά πάρα με την καρδιά. Την ουσία δεν την βλέπουν τα μάτια."


Με την καρδιά λοιπόν βλέπεις αυτά ,που δε μπορούν να δουν οι άλλοι.
Eδώ έρχεται η αφελής (ίσως) ερώτηση , η καρδιά βλέπει πάντα σωστά??

Μα, η καρδιά δεν είναι η πρώτη που τυφλώνεται όταν….. σκιρτήσει ??
Μήπως, λέω εγώ τώρα, θα ήταν καλύτερα, η αλεπού να έλεγε ....


"Δε βλέπεις σωστά πάρα με το μυαλό. Την ουσία δεν την βλέπει η καρδιά."

Η καρδιά δεν είναι αυτή που... πρώτα απ όλα σπάει όταν βλέπει την "ιδανική εικόνα" που εχει πλάσει να καταρρέει?
Πόσο πονά και πόσο εύκολο είναι να δεχτεί πως έκανε "λάθος αξιολόγηση"??

Την ιδέα για το θέμα αυτό μου την έδωσε ένας blogόφιλος.

Aσκαρδαμυκτί,
για την απομυθοποίηση είπαμε, το ξέρω,
αλλά ας βάλουμε και κάτι από παραμύθι μέσα…

Α, κάτι ακόμα,
η φωτογραφία είναι παντελώς άσχετη με το θέμα , την τράβηξα εχθές το απόγευμα από την βεράντα μου, με μάγεψαν αυτά τα χρώματα , αυτός ο ουρανός και έτσι σκέφτηκα…..ήθελα , να την μοιραστώ μαζί σας.



















έγραψε η annamaria at 1:26 μ.μ. 17 σκεψεις

Παρασκευή, Νοεμβρίου 03, 2006

Χρονος

Α ρε χρόνε αλήτη,
π' ανθρώπους κι αγάπες σκορπάς
Α ρε χρόνε αλήτη
Εσύ μοναχά μ’ αγαπάς …..


Σε αγαπώ όμως και εγώ πολύ αλήτη μου, με βοηθάς τόσο όσο κανείς άλλος δεν μπορεί.
Βέβαια τα χνάρια σου τα αφήνεις έντονα, αλλά εντάξει μωρέ….

Όποιος αγαπά παιδεύει (λέμε τώρα για να παρηγορηθουμε)
Τι πειράζει αν κάποιες ελαφριές γραμμούλες αρχίζουν να κάνουν την εμφάνισή τους γύρω από τα μάτια μου, πειράζει
??


- Οι γραμμούλες δεν είναι τίποτε άλλο από εμπειρίες και φυσικά μαζί με αυτές ωριμάζεις, κατάλαβες ??

- Βρε συ ,κάνεις λάθος, δεν είμαι φρούτο , η annamaria είμαι.

- Ω έλα τώρα σοβαρέψου, να είδες ??

Ακόμα δεν ωρίμασες , έχω πολύ δουλειά με σένα.
Κοιτά να σοβαρευτείς , παιδί μεγαλώνεις.

- Τιιιιι δεν είμαι σοβαρή??
Να και οι συμβουλές τώρα.
Μάλιστα, κατάλαβα, σαν την μαμά μου μιλάς.
Άκουσε με, άκουσέ προσεχτικά,

είπαμε είσαι φίλος, είσαι γιατρός, δάσκαλος,
με αγαπάς , σε αγαπώ, αλλά κάνε κάτι ακόμα για μένα.

- Άντε πες το να δούμε τι άλλο θα μου ζητήσεις.

- Λοιπόν θέλω να είσαι με το μέρος μου.

- Δεν κατάλαβα , δηλαδή ???

- Τι δηλαδή, θέλω να παγώνεις και να τρέχεις όταν σου το ζητώ.

- Α δεν πας καλά εσύ…. Όσο πάει χειροτερεύει η κατάσταση σου.

- Γιατί ρε φίλε μιλάς έτσι?
Άκουσε με πρώτα.
Αυτό που σου λέω είναι απλό , θέλω να παγώνεις κάποιες στιγμές

και κάποιες άλλες να τρέχεις και ξέρεις ε???
Όταν λέμε να τρέχεις, Κεντερης και βάλε να γίνεσαι.
Ζήτω πολλά ??????







έγραψε η annamaria at 1:57 π.μ. 11 σκεψεις