annamaria
Σάββατο, Νοεμβρίου 25, 2006
Το αλλο μας μισο??
Δικο σας το post φιλοι μουLost said...
Πάντα ανατρίχιαζα μ΄αυτή την προσέγγιση. Εντείνει την αγωνία του να βρεις έναν άλλον, επίσης σακατεμένο, μπας και ενώσετε τις ελλείψεις σας. Σαφώς προτιμώ τους ομόκεντρους κύκλους.Φιλιά
Ανατολη said...
Νομιζα οτι ημουν η μονη που πιστευε ακομα σε αυτη την θεωρια:)...Πολυ ρομαντικο αλλα νομιζω οτι ειμαστε οι τελευταιοι των..."Ρομαντικων":p
μεθυσμένα χρώματα said...
το άλλο μας μισό;όσο κοιμόμαστε!άμα ξυπνήσουμε θα ανακαλύψουμε ό,τι δεν υπάρχει!( είμαι πεζή, δίχως ίχνος ρομαντισμού,το ξέρω, το λέει και η Alkyoni )
shades_in_the_dark said...
Και βέβαια υπάρχει το άλλο μισό.. μόνο που έχει κι αυτό ημερομηνία λήξης όπως όλα άλλωστε, πράγματα καταστάσεις και έρωτες που σήμερα είναι ιδανικοί μετά 10 χρόνια μπορεί να μην μας καλύπτουν.Έχεις την καλημέρα μου.
candy's τετραδιακι said...
και μετα..αφου γνωρισουμε το αλλο μισο και χωρισουμε..συνεχιζουμε να ψαχνουμε το αλlο μισο:)αραγε ποσα μισα δικαιουμαστε?
ΗΛΙΑΧΤΙΔΑ said...
Η πιο ρεαλίστρια είναι νομίζω η αγαπημένη μας Candy. Θα συμφωνήσω κι εγώ μαζί της: θέλω να πιστεύω πάντα πως υπάρχει κάπου & για μένα ένα "έτερον ήμισυ", μετά το βρίσκω, το λατρεύω, με απογειώνει & με δικαιώνει ταυτόχρονα & μετά χωρίζουμε! C'est la vie! Επιμένω ωστόσο στη θεωρία του "άλλου μισού", ίσως γιατί είμαι πορωμένα αισιόδοξη, οπότε με βολεύει.Φιλιά παιδιά & να έχετε μια πολύ όμορφη Κυριακή!PS: Ανατολή μου, μην είσαι κοριτσάκι τόσο αυστηρή με τον εαυτό σου! Δεν είναι ρομαντισμός να πιστεύεις πως θα βρεις έναν άνθρωπο που θα σε συμπληρώνει, επιθυμία απλώς να ερωτευτείς είναι!
με το φεγγαρι αγκαλια said...
..πραγματι..ποσα αλλα μισα??τελικα ο εαυτος μας ειμαστε..κι ολα τα αλλα....ετσι για να...καλημερα!!
ο δείμος του πολίτη said...
Παιδιά θα σας λυπήσω, αλλά δεν νομίζω να υπάρχει άλλο μισό. Υπάρχει όμως μία ιδιαίτερη αναζήτηση να βρούμε κάτι που να μας βοηθήσει να ξεπεράσουμε το ειναι μας (αλλά το "είναι" είναι ένα και όχι μισό). Θέλουμε να ξεπεράσουμε τη μονάδα και να φτάσουμε στο δύο. Σε ένα τρισδιάστατο μονογαμικό κόσμο μιλάμε για το δύο, αλλά κατά βάθοςθέλουμε το τρία και το άπειρο.
annamaria said...
Δεν ειναι απαραιτητο να ειναι το αλλο μας μισο, αλλα τα δυο να γινουν ενα!!
VITA MI BAROUAK said...
Βρίσκω το άλλο μου μισό μονάχα όταν κλείνω τα βλέφαρα!Κι αυτό για έναν ονειροπόλο είναι το σχέδιο που πρέπει να ακολουθήσει στην «πραγματική» ζωή…
Jason said...Βρίσκω το άλλο μου μισό μονάχα όταν κλείνω τα βλέφαρα!Κι αυτό για έναν ονειροπόλο είναι το σχέδιο που πρέπει να ακολουθήσει στην «πραγματική» ζωή…
Ποτέ δεν πίστευα στο άλλο μισό.Μέσα σε κάτι δισεκατομμύρια κόσμου, γιατί να υπάρχει μόνο ένα "άλλο μισό" που να ταιριάζει απόλυτα...; Και αν είναι έτσι, πόσο απειροελάχιστες είναι οι πιθανότητες να το βρεις ποτέ...;Δεν υπάρχει κάτι τόσο ιδανικό. Ίσως είναι στο μυαλό. Όταν προσγειώνεται στην πραγματικότητα, εξαφανίζεται.Υπάρχουν όμως πολλού "ομόκεντροι κύκλοι", που λέει και η Lost.Λέει ο Μαχαιρίτσας σε ένα του τραγούδι: "Δεν είσαι τ' άλλο μου μισό, εγώ μισώ ό,τι χωρίζει... Είσαι το άλλο μου εγώ, αυτό που γουργουρίζει...".
gademissa said...
Πιστεύω ότι υπάρχουν άλλα 100 μισά μου αλλά είναι διασκορπισμένα σε όλο τον κόσμο. Άλλο στην Κίνα, άλλο στην Αφρική, άλλο σε κάποιο υπέροχο χωριουδάκι στις Άλπεις, άλλο σε κάποιο στενό δρομάκι στο Μεξικό και πάει λέγοντας. Πώς στα κομμάτια θα ξέρω πού είναι για να πάω να το βρώ?Αν υποθέσουμε ότι στην ζωή μου είναι γραφτό να γνωρίσω συνολικά πχ 1000 ανθρώπους, ποιος μου εγγυάται ότι μέσα σ αυτούς θα είναι και το άλλο μου μισό και ότι αυτό δεν έχει μόνιμη κατοικία στο Μεξικό?Το ερώτημα για μένα δεν είναι αν υπάρχει το άλλο μισό, αλλά που να ψάξω να το βρω μέσα στα τόσα δισεκατομμύρια ανθρώπους? (Και σημειωτέων ο ελεύθερος χρόνος μου είναι περιορισμένος)
thrills&chills said...
Το να βρεις το άλλο σου μισό προϋποθέτει να έχεις βρει πρώτα το δικό σου...
14 Comments:
Πάντα ανατρίχιαζα μ΄αυτή την προσέγγιση. Εντείνει την αγωνία του να βρεις έναν άλλον, επίσης σακατεμένο, μπας και ενώσετε τις ελλείψεις σας. Σαφώς προτιμώ τους ομόκεντρους κύκλους.
Φιλιά
Νομιζα οτι ημουν η μονη που πιστευε ακομα σε αυτη την θεωρια:)...Πολυ ρομαντικο αλλα νομιζω οτι ειμαστε οι τελευταιοι των..."Ρομαντικων":p
το άλλο μας μισό;
όσο κοιμόμαστε!
άμα ξυπνήσουμε θα ανακαλύψουμε ό,τι δεν υπάρχει!
( είμαι πεζή, δίχως ίχνος ρομαντισμού,το ξέρω, το λέει και η Alkyoni )
Και βέβαια υπάρχει το άλλο μισό.. μόνο που έχει κι αυτό ημερομηνία λήξης όπως όλα άλλωστε, πράγματα καταστάσεις και έρωτες που σήμερα είναι ιδανικοί μετά 10 χρόνια μπορεί να μην μας καλύπτουν.
Έχεις την καλημέρα μου.
και μετα..αφου γνωρισουμε το αλλο μισο και χωρισουμε..συνεχιζουμε να ψαχνουμε το αλlο μισο:)
αραγε ποσα μισα δικαιουμαστε?
Η πιο ρεαλίστρια είναι νομίζω η αγαπημένη μας Candy. Θα συμφωνήσω κι εγώ μαζί της: θέλω να πιστεύω πάντα πως υπάρχει κάπου & για μένα ένα "έτερον ήμισυ", μετά το βρίσκω, το λατρεύω, με απογειώνει & με δικαιώνει ταυτόχρονα & μετά χωρίζουμε! C'est la vie!
Επιμένω ωστόσο στη θεωρία του "άλλου μισού", ίσως γιατί είμαι πορωμένα αισιόδοξη, οπότε με βολεύει.
Φιλιά παιδιά & να έχετε μια πολύ όμορφη Κυριακή!
PS: Ανατολή μου, μην είσαι κοριτσάκι τόσο αυστηρή με τον εαυτό σου! Δεν είναι ρομαντισμός να πιστεύεις πως θα βρεις έναν άνθρωπο που θα σε συμπληρώνει, επιθυμία απλώς να ερωτευτείς είναι!
..πραγματι..ποσα αλλα μισα??τελικα ο εαυτος μας ειμαστε..κι ολα τα αλλα....ετσι για να...καλημερα!!
Παιδιά θα σας λυπήσω, αλλά δεν νομίζω να υπάρχει άλλο μισό. Υπάρχει όμως μία ιδιαίτερη αναζήτηση να βρούμε κάτι που να μας βοηθήσει να ξεπεράσουμε το ειναι μας (αλλά το "είναι" είναι ένα και όχι μισό). Θέλουμε να ξεπεράσουμε τη μονάδα και να φτάσουμε στο δύο. Σε ένα τρισδιάστατο μονογαμικό κόσμο μιλάμε για το δύο, αλλά κατά βάθοςθέλουμε το τρία και το άπειρο.
Δεν ειναι απαραιτητο να ειναι το αλλο μας μισο, αλλα τα δυο να γινουν ενα!!
Βρίσκω το άλλο μου μισό μονάχα όταν κλείνω τα βλέφαρα!
Κι αυτό για έναν ονειροπόλο είναι το σχέδιο που πρέπει να ακολουθήσει στην «πραγματική» ζωή…
Ποτέ δεν πίστευα στο άλλο μισό.
Μέσα σε κάτι δισεκατομμύρια κόσμου, γιατί να υπάρχει μόνο ένα "άλλο μισό" που να ταιριάζει απόλυτα...; Και αν είναι έτσι, πόσο απειροελάχιστες είναι οι πιθανότητες να το βρεις ποτέ...;
Δεν υπάρχει κάτι τόσο ιδανικό. Ίσως είναι στο μυαλό. Όταν προσγειώνεται στην πραγματικότητα, εξαφανίζεται.
Υπάρχουν όμως πολλού "ομόκεντροι κύκλοι", που λέει και η Lost.
Λέει ο Μαχαιρίτσας σε ένα του τραγούδι: "Δεν είσαι τ' άλλο μου μισό, εγώ μισώ ό,τι χωρίζει... Είσαι το άλλο μου εγώ, αυτό που γουργουρίζει...".
Πιστεύω ότι υπάρχουν άλλα 100 μισά μου αλλά είναι διασκορπισμένα σε όλο τον κόσμο. Άλλο στην Κίνα, άλλο στην Αφρική, άλλο σε κάποιο υπέροχο χωριουδάκι στις Άλπεις, άλλο σε κάποιο στενό δρομάκι στο Μεξικό και πάει λέγοντας. Πώς στα κομμάτια θα ξέρω πού είναι για να πάω να το βρώ?
Αν υποθέσουμε ότι στην ζωή μου είναι γραφτό να γνωρίσω συνολικά πχ 1000 ανθρώπους, ποιος μου εγγυάται ότι μέσα σ αυτούς θα είναι και το άλλο μου μισό και ότι αυτό δεν έχει μόνιμη κατοικία στο Μεξικό?
Το ερώτημα για μένα δεν είναι αν υπάρχει το άλλο μισό, αλλά που να ψάξω να το βρω μέσα στα τόσα δισεκατομμύρια ανθρώπους?
(Και σημειωτέων ο ελεύθερος χρόνος μου είναι περιορισμένος)
Το να βρεις το άλλο σου μισό προϋποθέτει να έχεις βρει πρώτα το δικό σου...
"Σε κάθε σχέση σου βρίσκεις το άλλο σου μισό, απο κάθε άνθρωπο παίρνουμε κάτι που μας κάνει να νοιώθουμε ολοκληρωμένοι έστω και για λίγο...αν υπήρχε πραγματικά το άλλο μισό αυτο που κολλάει σαν κομμάτι του παζλ, που ταιριάζεις απόλυτα μάλλον θα το παρατούσαμε για κάτι λιγότερο τέλειο."
Δημοσίευση σχολίου
<< Home