annamaria
Τρίτη, Νοεμβρίου 07, 2006
Ένα λατρεμένο σε πολλούς βιβλίο, είναι ο μικρός πρίγκιπας.
Όλοι μας γνωρίζουμε τον διάλογο με την αλεπού.
Έχουν χαραχτεί στο μυαλό μας τα λόγια της …
"Δε βλέπεις σωστά πάρα με την καρδιά. Την ουσία δεν την βλέπουν τα μάτια."
Με την καρδιά λοιπόν βλέπεις αυτά ,που δε μπορούν να δουν οι άλλοι.
Eδώ έρχεται η αφελής (ίσως) ερώτηση , η καρδιά βλέπει πάντα σωστά??
Μα, η καρδιά δεν είναι η πρώτη που τυφλώνεται όταν….. σκιρτήσει ??
Μήπως, λέω εγώ τώρα, θα ήταν καλύτερα, η αλεπού να έλεγε ....
"Δε βλέπεις σωστά πάρα με το μυαλό. Την ουσία δεν την βλέπει η καρδιά."
Η καρδιά δεν είναι αυτή που... πρώτα απ όλα σπάει όταν βλέπει την "ιδανική εικόνα" που εχει πλάσει να καταρρέει?
Πόσο πονά και πόσο εύκολο είναι να δεχτεί πως έκανε "λάθος αξιολόγηση"??
Την ιδέα για το θέμα αυτό μου την έδωσε ένας blogόφιλος.
Aσκαρδαμυκτί,
για την απομυθοποίηση είπαμε, το ξέρω,
αλλά ας βάλουμε και κάτι από παραμύθι μέσα…
Α, κάτι ακόμα,
η φωτογραφία είναι παντελώς άσχετη με το θέμα , την τράβηξα εχθές το απόγευμα από την βεράντα μου, με μάγεψαν αυτά τα χρώματα , αυτός ο ουρανός και έτσι σκέφτηκα…..ήθελα , να την μοιραστώ μαζί σας.
17 Comments:
με τέτοια θέα από το μπαλκόνι σου, όλα τα άλλα...
η καρδιά μόνο βλέπει την ουσία, αλλά καρδιά καθαρή, όχι φορτωμένη με όλες τις ανάγκες και ευχές μας.
Σε μένα πάντως, έχω παρατηρήσει, ότι η πρώτη πρώτη εντύπωση που διαισθάνομαι όταν βλέπω κάποιον, πριν καν ακόμη του μιλήσω, βγαίνει πάντα η σωστή στο τέλος, ανεξάρτητα τι προηγήθηκε ενδιαμέσα και αν η καρδιά μου η φορτωμένη άλλα με ώθησε να νομίσω κάποια στιγμή.
Τη διαίσθηση μου στο πρώτο κοίταγμα, αυτή πρέπει να μάθω να θυμάμαι.
Όντως η καρδιά δε βλέπει την ουσία.
Το μυαλό τη βλέπει.
Η καρδιά, όμως, αισθάνεται άλλα πράγματα και οι... εισηγήσεις της καρδιάς συνήθως καταλήγουν να είναι προσταγές.
Και τα μάτια, όμως, παίζουν το ρόλο τους.
Γιατί είναι πολύ σημαντικό να μη σου διαφεύγει η ουσία, αλλά ποτέ κανείς δεν είπε ότι πρέπει να συγκρατείς ΜΟΝΟ την ουσία.
Και όλα τα υπόλοιπα αλάτι είναι...
δεν υπάρχει ουσία χωρίς την καρδιά και το μυαλό.
η ανάγνωση του βιβλίου αυτού θα έπρεπε να είναι υποχρεωτική στα σχολεία.
ιιιιιιιιιιιιιιι !!τέτοια βλεπεις κι εμπνέεσαι;΄
Τόσο η καρδιά όσο και το μυαλό είναι απολύτως απαραίτητα. Συμφωνώ με τα "Μεθυσμένα χρώματα".
Το τί θα επιλέξεις, δηλαδή το αν θα αντιδράσεις με βάση το συναίσθημα (καρδιά) ή με βάση τη ψυχρή λογική (μυαλό), είναι κάτι που εκπίπτει στον καθένα μας.
Δεν υπάρχει σωστό ή λάθος για μένα, παρά επιτυχές και λιγότερο επιτυχές.Και το τί θα διαλέξεις για κάθε περίπτωση είναι σχετικό.
Άλλωστε γιαυτόν ακριβώς το λόγο ο άνθρωπος θα είναι πάντα μια πληθωρική και απρόβλεπτη οντότητα.
Όταν σκέφτεσαι με το μυαλό αγαπάς, δείχνεις κατανόηση, συμπληρώνεις το ταίρι σου, το σέβεσαι και καθημερινά κανείς προσπάθειες να συνυπάρξεις.
Όταν σκέφτεσαι με την καρδιά ερωτεύεσαι, σε πλημμυρίζει το πάθος αρκετές φορές ζηλεύεις, πονάς, και πονάς πολύ, εδώ δεν έχει χώρο η λογική.
Κρατάει λίγο αλλά είναι πάντα υπέροχο...
:(
Βολκώφ
Εγω να σχολιασω το μπαλκονι σου θελω...ωραιες εικονες πρεπει να εχεις απο εκει καθημερινα,οφειλεις να καλεσεις την blogoσφαιρα για καφε!
πολυ καλημερα σας
...βλεπω την sevarose σε ρολο Ζουμπουλιας ή κανω λαθος;;
Εχω παθος με τις φωτογραφιες..
Τυχερη εισαι που ζεις σε τοσο ομορφο μερος!
Την καλημερα μου:)
Εμένα μου έμειναν τρία πράγματα:
Α) χωρίς τη σωστή δόση παραμυθιού και η πιο ωραία σκέψη ακούγεται μίζερη...
Β) ο κόσμος αποτελείται από δύο (αντιφατικά;) στοιχεία: τα αισθητά και τα νοητά... Το πρόβλημα είναι αιώνιο και θα μείνει αναπάντητο αλλά και τόσο κρίσιμο για τις ζωές μας...
Γ) η θέα απ' το μπαλκόνι σου είναι καταπληκτική! Θα ήταν θράσος αν εξέφραζα την επιθυμία να πίναμε μαζί τον καφέ μας και να βλέπαμε αυτήν την υπέροχη θάλασσα... έστω και χωρίς να μιλάμε...
ΗΛΙΑ ..ΧΕΧΕΧΕ!!!!!!
ΜΟΝΟ ΣΤΟ ....ΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙ!
alcimede
η φορτωμενη καρδια,μας σπρωχνει σε ομορφα λαθη.
jason
τα αλλα ειναι αλατι,
(μου αρεσε πολυ αυτο)
ομως οταν πεσει πολυ, το φαγητο δεν τρωγεται με τιποτα.
μεθυσμενα χρωματα
μακαρι, ετσι τα παιδια μας θα γινοντουσαν καλυτεροι ανθρωποι, θα μαθαιναν να βλεπουν ΚΑΙ με την καρδια.
sevarose
τετοια βλεπω, δεν εχεις ακουσει που λενε
"η θαλασσα του Πειραια, απ ολες ειναι πιο γλυκια".
Arthuro Bandini
αυτο ειναι το ζητουμενο
ποτε αποτυγχανουμε, με μυαλο ή καρδια?
Αστα να πανε, ειναι να μη σου τυχει?
ή ο συνδιασμος και των δυο η επιτυχια.
shades in the dark
αν ηξερες ποσο συμφωνω.
Να σκεφτεις ποσοι ειναι αυτοι που τα μπερδευουν....
καλωσηρθες.
Theodosis Volkof
Με στεναχωρεις !!
hlia
για να ζηλεψεις εβαλα την φωτογραφια.
Η γλυκια μας sevarose, Ζουμπουλια μονο στο ιιιιιιιιιιιιι.
candy's τετραδιακι
Τα χρωματα του ουρανου ειναι αυτα που ομορφαινουν τα παντα.
Καλωσηρθες.
ασκαρδαμυκτι
το εχω γραψει και στο blog σου,
θελω να ζησω μια ζωή ΣΑΝ ένα όμορφο παραμύθι με όμορφο τέλος
με αυτον που εχει μιλησει στην καρδια μου και στο μυαλο μου.
Η καρδιά και βλέπει,και ακούει,και μιλάει καλύτερα....
..μα τοσο ομορφη ειναι η θεα απο την βεραντα σου??θελω κι αλλες φωτο..
νομιζω πως βλεπουμε στον αλλον..αυτο που θελουμε να δουμε..κι αυτο που εχουμε αναγκη..γι αυτο ολα!!καλησπερα!!
Πάντα έβλεπα με την καρδιά και σπάνια με το μυαλό. Γι'αυτό ακόμα δεν έχω καταφέρει να καταλάβω γιατί συμβαίνουν κάποια πράγματα σ'αυτή τη ζωή.
Η θέα, μοναδική. Να τη φωτογραφίζεις πάντα με .. την καρδιά σου!
Δημοσίευση σχολίου
<< Home