annamaria
Σάββατο, Μαρτίου 24, 2007
ΤΑ ΣΧΟΛΙΑ ΔΙΚΑ ΣΑΣ.........
Το κείμενο που ακολουθεί ανήκει στον συγγραφέα και ερευνητή κ. Χρήστο Μόρφο.
Δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Hellenic Nexus
( Οκτώβριος - Νοέμβριος 2004)
...Είμαστε απόγονοι του Αριστοτέλη και του Πλάτωνα;
Σαφώς! Και του Επίκουρου; Σαφέστατα!
Απόγονοι του Περικλή αλλά και του Αριστοφάνη; Βεβαίως!
Των Αθηναίων και των Σπαρτιατών;
Του «Μεγάλου» Αλεξάνδρου και των Θηβαίων; Βεβαιότατα!
Του «Μεγάλου» Κωνσταντίνου, του «Μεγάλου» Θεοδοσίου,
αλλά και της Υπατίας; Του Γεννάδιου και του Κωνσταντίνου Παλαιολόγου; Του Λεωνίδα, του Εφιάλτη αλλά και των 700 Θεσπιέων;
Ναι! Ναι! Ναι! Και πάλι ναι, ναι και ναι!
Συγκαιρινοί -σχεδόν- του αρβανίτη Μάρκου Μπότσαρη και του Γ. Καραϊσκάκη,
του γιου της καλογριάς, που τον «έφαγαν» οι δικοί του κι έγινε γήπεδο του Ολυμπιακού;
Του Οδυσσέα Ανδρούτσου που τον «έφαγε» το πρωτοπαλίκαρό του, ο Γκούρας, στην Ακρόπολη;
Του Καποδίστρια και των Μαυρομιχαλαίων;
Του Κολοκοτρώνη και του Κουντουριώτη; Του Τρικούπη και του Δηλιγιάννη; Του Ελ. Βενιζέλου και των βασιλέων;
Του καθηγητή Γ. Μιστριώτη που το 1903 ξεσήκωσε τους φοιτητές επειδή ο Γ. Σωτηριάδης είχε μεταφράσει την «Ορέστεια» για να ανεβεί στο Βασιλικό Θέατρο («Ορεστειακά»), αλλά και του Αλέξανδρου Πάλλη που, δύο χρόνια νωρίτερα, είχε μεταφράσει τα Ευαγγέλια στη δημοτική προκαλώντας την οργή των «εθνικώς σκεπτομένων» («Ευαγγελικά»); Ναι! Χμ! Ναι! Χμ! Ναι! Χμ!
Συγκαιρινοί του Πατριάρχη Βαρθολομαίου και του Αρχιεπισκόπου Χριστόδουλου; Του Μακάριου και του Γρίβα; Των Ταγμάτων Ασφαλείας και της Εθνικής Αντίστασης; Των Παπανδρέων και των Καραμανλήδων; Του Π. Κουναλάκη και του Γ. Καρατζαφέρη;
Του Στέλιου Γιαννακόπουλου και του Γιώργου Καραγκούνη που εγιναν γήπεδα στην Ηλεία; Του Κώστα Κεντέρη που εγινε καράβι, της Α. Τσουμελέκα που εγινε κι αυτή στάδιο στην Πρέβεζα και του Σπύρου Λούη που εγινε στάδιο στο Μαρούσι;
Του Βορίδη και του Καραμπελιά; Χμ! Χμ! Και πάλι χμ!
Χμ; Φυσικά! Πώς μπορείς να είσαι και με τον Βορίδη και με τον Καραμπελιά; Και με τους Παπανδρέου και με τους Καραμανλήδες; Και υπέρ των tableau vivant της τελετής έναρξης και ενάντια στο ντάτσουν με τα καρπούζια της τελετής λήξης;
Μπορείς; Δεν μπορείς! Αυτό είναι το μόνο σίγουρο.
Διότι αυτή δεν είναι χώρα. Είναι ένα τεράστιο πρακτορείο Προπό όπου καθένας συμπληρώνει το δελτίο του ανάλογα με την έμπνευση της στιγμής.
Αλλά πώς, από την άλλη, μπορείς να είσαι και με τους Αθηναίους και με τους Μηλιούς;
Και με τους 300 του Λεωνίδα, που ήταν εκεί και έπεσαν μέχρι ενός -μαγκιά τους!- γιατί δεν μπορούσαν να κάνουν διαφορετικά, αλλά και με τους 700 Θεσπιείς, που ήταν εκεί και έπεσαν μέχρι ενός -μαγκιά τους!- επειδή το επέλεξαν να είναι εκεί;
Και με τους Μακεδόνες και με τους Θηβαίους που δεν κιότεψαν
με τις απειλές και είδαν την πόλη τους ισοπεδωμένη πλην -φυσικά!- της οικίας του Πίνδαρου;
Και με τον Πλάτωνα και με τον Επίκουρο;
Και με την Υπατία «μας» και με τους χριστιανούς αυτοκράτορές «μας»;
Αλλά όλα αυτά δεν είναι «ταυτότητα»! Είναι patchwork! Κουρελού! Συνονθύλευμα! Έργο σύγχρονης αφηρημένης τέχνης, που το κοιτάς και αναρωτιέσαι: «Τι ακριβώς ήθελε να πει ο καλλιτέχνης;»
Κοιτάζουμε -οι νεοέλληνες- το κλέος και την «ξεφτίλα» των αρχαίων μας προγόνων. Κοιτάζουμε, ταυτόχρονα, το κλέος (τι ήταν η Ελλάδα πριν από 30, 60, 100, 200 χρόνια και την ξεφτίλα της καθημερινότητάς μας (τον πολιτικό και πολιτισμικό μας «πολιτισμό», την ανύπαρκτη κουλτούρα μας, δηλαδή, την απουσία σεβασμού σε κάποιους κοινούς τρόπους συμβίωσης,ο φοροδιαφεύγων μπορεί να βρίζει
το εκπαιδευτικό σύστημα αλλά τα «ακουμπάει κανονικά» στην παραπαιδεία,
ο κτίζων παρανόμως στην εΛ-Λούτσα ονειρεύεται διακοπές στην εΛ-Λούντα,
η κούρσα του γιωταχή ελ-λάμπει αλλά οι τουαλ-λέτες στην εθνική και στα καράβια ζέχνουν κ.ο.κ.).
Και -αίφνης!- καθώς εμείς, οι νεοέλληνες, εκατόν πενήντα χρόνια
μετά την ίδρυση του νεοελληνικού κράτους, αρχίζουμε να στοχαζόμαστε -ελεύθεροι από το γιαταγάνι του Τούρκου, τη μπότα του Βαυαρού και το φόβο του χωροφύλακα- πάνω σ όλα αυτά τα «Βεβαιότατα!», τα «Ναι!» και τα «Χμ!», ανακρούωμεν πρύμναν και κλεινόμαστε ξανά στο καβούκι μας.
Οι αρχαίοι Έλληνες; Γαμώ τα παιδιά!
Αλλά πώς έχτιζαν αυτοί Παρθενώνες κι εμείς δεν μπορούμε;
Πώς αυτοί φιλοσοφούσαν κι εμείς αδυνατούμε;
Και ούτω καθεξής.
Και οι απαντήσεις σ αυτά τα ερωτήματα ήταν εξαιρετικά αμερικανικές.
Αφού ως νεοέλληνες «μάθαμε» την αρχαία Ελλάδα από τους Ευρωπαίους
(κυρίως Γερμανούς και Γάλλους) που χρησιμοποίησαν τα σχετικά «αρχαιοελληνικά» ιδεολογήματά τους για τους δικούς τους σκοπούς («εθνική ολοκλήρωση», «ενοποίηση του κράτους» κ.λπ.) και αφού «μάθαμε» να θαυμάζουμε την αρχαία Ελλάδα και να λατρεύουμε, όπως κι εκείνοι, τη Σπάρτη
(κι αυτό για ευνόητους δικούς τους, αλλά και δικούς «μας», λόγους)
και αφού «εμπεδώσαμε» όλη αυτή τη «μάθηση» αποφασίσαμε να βγάλουμε κι εμείς τα απαραίτητα διδάγματα από την αρχαία μας ιστορία.
Κι αφού αυτό δεν το έκανε κανείς πια στον πλανήτη, αφού όλοι ασχολούνται με τους πλέον περίεργους πολιτισμούς αγνοώντας -επιδεικτικά ειν αλήθεια- την αρχαία Ελλάδα, «αποφασίσαμε» να δούμε τον πολιτισμό των προγόνων μας με τον ίδιο τρόπο που οι Αμερικανοί, και τα ανά τον κόσμο «αμερικανάκια», βλέπουν τον πολιτισμό των Αιγυπτίων, των Σουμερίων ή των Μάγια.
Οι αρχαίοι Έλληνες; Είχαν έρθει από το Σείριο.
Ο Αριστοτέλης; Εξωγήινος! Ήρθε κι έφυγε από τη Γη με διαστημόπλοιο!
Η νίκη στη μάχη του Μαραθώνα;
Κρίθηκε από υπερόπλα που είχαν στην κατοχή τους οι Αθηναίοι!
Οι Αθηναίοι;! Ντενεκέδες ξεγάνωτοι! Υποχείρια της «Μαύρης Αδελφότητας» και των «τραπεζιτών» της Βαβυλώνας που, με τον έναν ή τον άλλο τρόπο συνεχίζουν να κυβερνούν μέχρι σήμερα τον πλανήτη.
Οι Σπαρτιάτες; Οι πρώτοι και οι τελευταίοι που αντιστάθηκαν επί αιώνες, μέχρι να υποκύψουν στον «ανώτερο εχθρό», στα σχέδια της βαβυλωνιακής μαύρης αδελφότητας!
(Δεν κάνω πλάκα! Τα περί Αθηναίων-Σπαρτιατών-Βαβυλώνας τα έχω διαβάσει σε «περισπούδαστο» βιβλίο -υπάρχει ολόκληρο στο Διαδίκτυο- και απορώ που δεν το έχουν ανακαλύψει ακόμα οι «καθ ημάς ερευνητές».
Ιδού πεδίον δόξης λαμπρόν!)
Ο Παρθενώνας; Έργο εξωγήινης τεχνολογίας! Φυσικά;!
Αυτό δεν έχει ειπωθεί ακόμα τόσο ξεκάθαρα, αλλά δεν είναι λίγοι εκείνοι που το «ψάχνουν».
Πέρυσι το καλοκαίρι, μάλιστα, «έτυχε» να είμαι παρών σε μία συζήτηση ανάμεσα σε κάποιον άδηλο εκπρόσωπο αυτής της σχολής (περί εξωγήινου Παρθενώνα) και ενός επιστήμονα που είχε εργαστεί στην Ακρόπολη για κάποιες δεκαετίες.
Θυμάμαι την απάντηση του δεύτερου σε σχετική ερώτηση του «άδηλου»:
«Ναι! Και σήμερα θα μπορούσαμε να χτίσουμε έναν Παρθενώνα! Είναι θέμα χρόνου και χρημάτων! Διότι, ας μην ξεχνάμε, ότι ο Παρθενώνας αποτελούσε για την εποχή του, ό,τι αποτελεί σήμερα, από πλευράς πόρων και ανθρώπινου δυναμικού, το διαστημικό πρόγραμμα των ΗΠΑ!».
Τόσο «απλά» για τους αρχαίους μας προγόνους. Αλλά και τόσο δύσκολα για τους επιγόνους τους?
Εθισμένοι επί αιώνες στο ρόλο του ραγιά και του καρπαζοεισπράκτορα, στα αγγλογαλλορωσικά κόμματα και στις επεμβάσεις των ξένων δυνάμεων που αυτά προκαλούσαν, και αφού πρώτα πετάξαμε στον κάλαθο των αχρήστων το προποτζίδικο ιδεολόγημα περί φιλελληνισμού, ανακαλύψαμε ξαφνικά πίσω από κάθε γωνιά του πλανήτη κι έναν ανθέλληνα.
Λες και ο κάθε Κίσσινγκερ θα έπρεπε να υπερασπίζεται τα συμφέροντα της Ελλάδας καλύτερα και αποτελεσματικότερα από τους Έλληνες?
Και όταν ο ανθελληνισμός εξεμέτρησε τον βίον ως προποτζίδικο ιδεολόγημα αρχίσαμε να ανακαλύπτουμε παντού γύρω μας εχθρούς.
Και, όπως ήταν αναμενόμενο, επιλέξαμε εχθρούς του επιπέδου μας: «γυφτοσκοπιανούς», «τουρκαλβανούς» και «τουρανομογγόλους»?
Εκτός και αν επί τόσες χιλιετίες δεν επιβιώσαμε σεισμών, λιμών και καταποντισμών επειδή ξέρω-γω-τι, αλλά επειδή μας προστάτευαν οι Σείριοι, η Ομάδα Ε κι η Παναγιά - Μεγάλη η χάρη Της!
Και μες στο «ανώτερο» DNA μας υπάρχει κάποιο «και-τι-θα-γίνει-αν» γονίδιο.
Και τι θα γίνει αν οι Σείριοι σταματήσουν να χτίζουν Παρθενώνες και να φιλοσοφούν; Τι θα γίνει αν η Ομάδα Ε σταματήσει να κερδίζει Μαραθώνες και Σαλαμίνες; Και τι θα γίνει αν μας ξεχάσει η Παναγιά και πέσει ξανά η Πόλη;
(«Μόνον η Παναγιά μπορεί να μ απολύσει», δήλωσε πρόσφατα ο θρησκευόμενος προπονητής δικέφαλης ποδοσφαιρικής ομάδας!)
Και τι θα γίνει αν ξυπνήσουμε ένα πρωί κι ανακαλύψουμε ότι Εκείνοι μας εγκατέλειψαν κι έχουμε απομείνει μόνοι κι έρμοι σε τούτο τον ντουνιά, σ αυτόν τον ψεύτη κόσμο;
Πού θα γυρέψουμε φίλους, συμμάχους κι αδελφούς;
Ήρεμα. Υπάρχουν απαντήσεις για όλα τα υπαρξιακά ερωτήματα.
Όπως επιλέξαμε εχθρούς, έτσι κι οι φίλοι μας θα είναι του δικού μας DNA-ικού επιπέδου: οι Μαπούτσε της Χιλής, οι Αϊνού της Ιαπωνίας, οι Καλάς του ΑφγανοΠακιστάν
(Να εξηγούμαι για να μην παρεξηγούμαι. Δεν έχω τίποτα με όλους αυτούς τους λαούς. Με τα γονίδια αυτών που τους «ανακάλυψαν» έχω)
Δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Hellenic Nexus
( Οκτώβριος - Νοέμβριος 2004)
...Είμαστε απόγονοι του Αριστοτέλη και του Πλάτωνα;
Σαφώς! Και του Επίκουρου; Σαφέστατα!
Απόγονοι του Περικλή αλλά και του Αριστοφάνη; Βεβαίως!
Των Αθηναίων και των Σπαρτιατών;
Του «Μεγάλου» Αλεξάνδρου και των Θηβαίων; Βεβαιότατα!
Του «Μεγάλου» Κωνσταντίνου, του «Μεγάλου» Θεοδοσίου,
αλλά και της Υπατίας; Του Γεννάδιου και του Κωνσταντίνου Παλαιολόγου; Του Λεωνίδα, του Εφιάλτη αλλά και των 700 Θεσπιέων;
Ναι! Ναι! Ναι! Και πάλι ναι, ναι και ναι!
Συγκαιρινοί -σχεδόν- του αρβανίτη Μάρκου Μπότσαρη και του Γ. Καραϊσκάκη,
του γιου της καλογριάς, που τον «έφαγαν» οι δικοί του κι έγινε γήπεδο του Ολυμπιακού;
Του Οδυσσέα Ανδρούτσου που τον «έφαγε» το πρωτοπαλίκαρό του, ο Γκούρας, στην Ακρόπολη;
Του Καποδίστρια και των Μαυρομιχαλαίων;
Του Κολοκοτρώνη και του Κουντουριώτη; Του Τρικούπη και του Δηλιγιάννη; Του Ελ. Βενιζέλου και των βασιλέων;
Του καθηγητή Γ. Μιστριώτη που το 1903 ξεσήκωσε τους φοιτητές επειδή ο Γ. Σωτηριάδης είχε μεταφράσει την «Ορέστεια» για να ανεβεί στο Βασιλικό Θέατρο («Ορεστειακά»), αλλά και του Αλέξανδρου Πάλλη που, δύο χρόνια νωρίτερα, είχε μεταφράσει τα Ευαγγέλια στη δημοτική προκαλώντας την οργή των «εθνικώς σκεπτομένων» («Ευαγγελικά»); Ναι! Χμ! Ναι! Χμ! Ναι! Χμ!
Συγκαιρινοί του Πατριάρχη Βαρθολομαίου και του Αρχιεπισκόπου Χριστόδουλου; Του Μακάριου και του Γρίβα; Των Ταγμάτων Ασφαλείας και της Εθνικής Αντίστασης; Των Παπανδρέων και των Καραμανλήδων; Του Π. Κουναλάκη και του Γ. Καρατζαφέρη;
Του Στέλιου Γιαννακόπουλου και του Γιώργου Καραγκούνη που εγιναν γήπεδα στην Ηλεία; Του Κώστα Κεντέρη που εγινε καράβι, της Α. Τσουμελέκα που εγινε κι αυτή στάδιο στην Πρέβεζα και του Σπύρου Λούη που εγινε στάδιο στο Μαρούσι;
Του Βορίδη και του Καραμπελιά; Χμ! Χμ! Και πάλι χμ!
Χμ; Φυσικά! Πώς μπορείς να είσαι και με τον Βορίδη και με τον Καραμπελιά; Και με τους Παπανδρέου και με τους Καραμανλήδες; Και υπέρ των tableau vivant της τελετής έναρξης και ενάντια στο ντάτσουν με τα καρπούζια της τελετής λήξης;
Μπορείς; Δεν μπορείς! Αυτό είναι το μόνο σίγουρο.
Διότι αυτή δεν είναι χώρα. Είναι ένα τεράστιο πρακτορείο Προπό όπου καθένας συμπληρώνει το δελτίο του ανάλογα με την έμπνευση της στιγμής.
Αλλά πώς, από την άλλη, μπορείς να είσαι και με τους Αθηναίους και με τους Μηλιούς;
Και με τους 300 του Λεωνίδα, που ήταν εκεί και έπεσαν μέχρι ενός -μαγκιά τους!- γιατί δεν μπορούσαν να κάνουν διαφορετικά, αλλά και με τους 700 Θεσπιείς, που ήταν εκεί και έπεσαν μέχρι ενός -μαγκιά τους!- επειδή το επέλεξαν να είναι εκεί;
Και με τους Μακεδόνες και με τους Θηβαίους που δεν κιότεψαν
με τις απειλές και είδαν την πόλη τους ισοπεδωμένη πλην -φυσικά!- της οικίας του Πίνδαρου;
Και με τον Πλάτωνα και με τον Επίκουρο;
Και με την Υπατία «μας» και με τους χριστιανούς αυτοκράτορές «μας»;
Αλλά όλα αυτά δεν είναι «ταυτότητα»! Είναι patchwork! Κουρελού! Συνονθύλευμα! Έργο σύγχρονης αφηρημένης τέχνης, που το κοιτάς και αναρωτιέσαι: «Τι ακριβώς ήθελε να πει ο καλλιτέχνης;»
Κοιτάζουμε -οι νεοέλληνες- το κλέος και την «ξεφτίλα» των αρχαίων μας προγόνων. Κοιτάζουμε, ταυτόχρονα, το κλέος (τι ήταν η Ελλάδα πριν από 30, 60, 100, 200 χρόνια και την ξεφτίλα της καθημερινότητάς μας (τον πολιτικό και πολιτισμικό μας «πολιτισμό», την ανύπαρκτη κουλτούρα μας, δηλαδή, την απουσία σεβασμού σε κάποιους κοινούς τρόπους συμβίωσης,ο φοροδιαφεύγων μπορεί να βρίζει
το εκπαιδευτικό σύστημα αλλά τα «ακουμπάει κανονικά» στην παραπαιδεία,
ο κτίζων παρανόμως στην εΛ-Λούτσα ονειρεύεται διακοπές στην εΛ-Λούντα,
η κούρσα του γιωταχή ελ-λάμπει αλλά οι τουαλ-λέτες στην εθνική και στα καράβια ζέχνουν κ.ο.κ.).
Και -αίφνης!- καθώς εμείς, οι νεοέλληνες, εκατόν πενήντα χρόνια
μετά την ίδρυση του νεοελληνικού κράτους, αρχίζουμε να στοχαζόμαστε -ελεύθεροι από το γιαταγάνι του Τούρκου, τη μπότα του Βαυαρού και το φόβο του χωροφύλακα- πάνω σ όλα αυτά τα «Βεβαιότατα!», τα «Ναι!» και τα «Χμ!», ανακρούωμεν πρύμναν και κλεινόμαστε ξανά στο καβούκι μας.
Οι αρχαίοι Έλληνες; Γαμώ τα παιδιά!
Αλλά πώς έχτιζαν αυτοί Παρθενώνες κι εμείς δεν μπορούμε;
Πώς αυτοί φιλοσοφούσαν κι εμείς αδυνατούμε;
Και ούτω καθεξής.
Και οι απαντήσεις σ αυτά τα ερωτήματα ήταν εξαιρετικά αμερικανικές.
Αφού ως νεοέλληνες «μάθαμε» την αρχαία Ελλάδα από τους Ευρωπαίους
(κυρίως Γερμανούς και Γάλλους) που χρησιμοποίησαν τα σχετικά «αρχαιοελληνικά» ιδεολογήματά τους για τους δικούς τους σκοπούς («εθνική ολοκλήρωση», «ενοποίηση του κράτους» κ.λπ.) και αφού «μάθαμε» να θαυμάζουμε την αρχαία Ελλάδα και να λατρεύουμε, όπως κι εκείνοι, τη Σπάρτη
(κι αυτό για ευνόητους δικούς τους, αλλά και δικούς «μας», λόγους)
και αφού «εμπεδώσαμε» όλη αυτή τη «μάθηση» αποφασίσαμε να βγάλουμε κι εμείς τα απαραίτητα διδάγματα από την αρχαία μας ιστορία.
Κι αφού αυτό δεν το έκανε κανείς πια στον πλανήτη, αφού όλοι ασχολούνται με τους πλέον περίεργους πολιτισμούς αγνοώντας -επιδεικτικά ειν αλήθεια- την αρχαία Ελλάδα, «αποφασίσαμε» να δούμε τον πολιτισμό των προγόνων μας με τον ίδιο τρόπο που οι Αμερικανοί, και τα ανά τον κόσμο «αμερικανάκια», βλέπουν τον πολιτισμό των Αιγυπτίων, των Σουμερίων ή των Μάγια.
Οι αρχαίοι Έλληνες; Είχαν έρθει από το Σείριο.
Ο Αριστοτέλης; Εξωγήινος! Ήρθε κι έφυγε από τη Γη με διαστημόπλοιο!
Η νίκη στη μάχη του Μαραθώνα;
Κρίθηκε από υπερόπλα που είχαν στην κατοχή τους οι Αθηναίοι!
Οι Αθηναίοι;! Ντενεκέδες ξεγάνωτοι! Υποχείρια της «Μαύρης Αδελφότητας» και των «τραπεζιτών» της Βαβυλώνας που, με τον έναν ή τον άλλο τρόπο συνεχίζουν να κυβερνούν μέχρι σήμερα τον πλανήτη.
Οι Σπαρτιάτες; Οι πρώτοι και οι τελευταίοι που αντιστάθηκαν επί αιώνες, μέχρι να υποκύψουν στον «ανώτερο εχθρό», στα σχέδια της βαβυλωνιακής μαύρης αδελφότητας!
(Δεν κάνω πλάκα! Τα περί Αθηναίων-Σπαρτιατών-Βαβυλώνας τα έχω διαβάσει σε «περισπούδαστο» βιβλίο -υπάρχει ολόκληρο στο Διαδίκτυο- και απορώ που δεν το έχουν ανακαλύψει ακόμα οι «καθ ημάς ερευνητές».
Ιδού πεδίον δόξης λαμπρόν!)
Ο Παρθενώνας; Έργο εξωγήινης τεχνολογίας! Φυσικά;!
Αυτό δεν έχει ειπωθεί ακόμα τόσο ξεκάθαρα, αλλά δεν είναι λίγοι εκείνοι που το «ψάχνουν».
Πέρυσι το καλοκαίρι, μάλιστα, «έτυχε» να είμαι παρών σε μία συζήτηση ανάμεσα σε κάποιον άδηλο εκπρόσωπο αυτής της σχολής (περί εξωγήινου Παρθενώνα) και ενός επιστήμονα που είχε εργαστεί στην Ακρόπολη για κάποιες δεκαετίες.
Θυμάμαι την απάντηση του δεύτερου σε σχετική ερώτηση του «άδηλου»:
«Ναι! Και σήμερα θα μπορούσαμε να χτίσουμε έναν Παρθενώνα! Είναι θέμα χρόνου και χρημάτων! Διότι, ας μην ξεχνάμε, ότι ο Παρθενώνας αποτελούσε για την εποχή του, ό,τι αποτελεί σήμερα, από πλευράς πόρων και ανθρώπινου δυναμικού, το διαστημικό πρόγραμμα των ΗΠΑ!».
Τόσο «απλά» για τους αρχαίους μας προγόνους. Αλλά και τόσο δύσκολα για τους επιγόνους τους?
Εθισμένοι επί αιώνες στο ρόλο του ραγιά και του καρπαζοεισπράκτορα, στα αγγλογαλλορωσικά κόμματα και στις επεμβάσεις των ξένων δυνάμεων που αυτά προκαλούσαν, και αφού πρώτα πετάξαμε στον κάλαθο των αχρήστων το προποτζίδικο ιδεολόγημα περί φιλελληνισμού, ανακαλύψαμε ξαφνικά πίσω από κάθε γωνιά του πλανήτη κι έναν ανθέλληνα.
Λες και ο κάθε Κίσσινγκερ θα έπρεπε να υπερασπίζεται τα συμφέροντα της Ελλάδας καλύτερα και αποτελεσματικότερα από τους Έλληνες?
Και όταν ο ανθελληνισμός εξεμέτρησε τον βίον ως προποτζίδικο ιδεολόγημα αρχίσαμε να ανακαλύπτουμε παντού γύρω μας εχθρούς.
Και, όπως ήταν αναμενόμενο, επιλέξαμε εχθρούς του επιπέδου μας: «γυφτοσκοπιανούς», «τουρκαλβανούς» και «τουρανομογγόλους»?
Εκτός και αν επί τόσες χιλιετίες δεν επιβιώσαμε σεισμών, λιμών και καταποντισμών επειδή ξέρω-γω-τι, αλλά επειδή μας προστάτευαν οι Σείριοι, η Ομάδα Ε κι η Παναγιά - Μεγάλη η χάρη Της!
Και μες στο «ανώτερο» DNA μας υπάρχει κάποιο «και-τι-θα-γίνει-αν» γονίδιο.
Και τι θα γίνει αν οι Σείριοι σταματήσουν να χτίζουν Παρθενώνες και να φιλοσοφούν; Τι θα γίνει αν η Ομάδα Ε σταματήσει να κερδίζει Μαραθώνες και Σαλαμίνες; Και τι θα γίνει αν μας ξεχάσει η Παναγιά και πέσει ξανά η Πόλη;
(«Μόνον η Παναγιά μπορεί να μ απολύσει», δήλωσε πρόσφατα ο θρησκευόμενος προπονητής δικέφαλης ποδοσφαιρικής ομάδας!)
Και τι θα γίνει αν ξυπνήσουμε ένα πρωί κι ανακαλύψουμε ότι Εκείνοι μας εγκατέλειψαν κι έχουμε απομείνει μόνοι κι έρμοι σε τούτο τον ντουνιά, σ αυτόν τον ψεύτη κόσμο;
Πού θα γυρέψουμε φίλους, συμμάχους κι αδελφούς;
Ήρεμα. Υπάρχουν απαντήσεις για όλα τα υπαρξιακά ερωτήματα.
Όπως επιλέξαμε εχθρούς, έτσι κι οι φίλοι μας θα είναι του δικού μας DNA-ικού επιπέδου: οι Μαπούτσε της Χιλής, οι Αϊνού της Ιαπωνίας, οι Καλάς του ΑφγανοΠακιστάν
(Να εξηγούμαι για να μην παρεξηγούμαι. Δεν έχω τίποτα με όλους αυτούς τους λαούς. Με τα γονίδια αυτών που τους «ανακάλυψαν» έχω)
5 Comments:
Μιλάς για το φίλο μου το Χρ. Μόρφο; Το "Θεό"; Ξέρω, δεν του αρέσει το προσωνύμιο, μα ΕΙΝΑΙ.
"Τόσο «απλά» για τους αρχαίους μας προγόνους. Αλλά και τόσο δύσκολα για τους επιγόνους τους?"
Είμαστε,όμως, "γνήσιοι" επίγονοι;
(Νάτο πάλι το κουσούρι μου με τις απορίες....)
Καλή αυριανή!
Πολύ πολύ καλό το κείμενο...μια ακτινογραφία της σημερινής πραγματικότητας σε κοινή θέα.
Τα σχόλια περιττεύουν...ας κρατήσουμε μόνο το μεγαλείο του Σωκράτη μέσα μας και θα είναι ικανό να μας αλλάξει...αλλά ποιός έλληνας επιθυμεί την αλλαγή?Ίσως ο Κανένας αν έχει χρησιμοποιήσει κάποιο από τα παμπόνηρα τεχνάσματα του και είναι ακόμα εδώ...!!Το ξέρω με βάρεσε η βροχή...μόλις μπήκα στο σπίτι είμαι μούσκεμα και λεώ ό,τι ναναι!! :)
Κινούμενος στα όρια των άκρων φτάνει σε ένα συμπέρασμα όχι ακριβώς τεκμηριωμένο. Χρησιμοποιεί ξεκομμένα συμπεράσματα για να βγάλει ένα δικό του λίγο ανορθόδοξο. Μου έμοιασε σαν να κυνηγούσε έωλες χίμαιρες.
Δεν μπορώ να πώ οτι μου άρεσε.
Πολύ ωραίο κείμενο. Περιγράφει την πολυπλοκότητα της νεοελληνικής συνείδησης, ένα συνταίριασμα κιτς (ασύνδετων και αταίριαστων) ιδεολογημάτων που απέχει τόσο από την αλήθεια και την ακόμα χειρότερη καθημερινότητά μας.
Μπερδεύτηκα πολύ... πάω να το ξαναδιαβάσω
(να πω και κάτι σε σχέση με τη Χιλή? Εκτός απο τους Μαπούτσε έχει και Αραουκάνους,ψηλοί και ανοιχτόχρωμοι, οι οποίοι πιστεύουν πως κατάγονται απο τους αρχαίους Σπαρτιάτες.)
Δημοσίευση σχολίου
<< Home