Τα θέλω μου πολλά...Όσο μπόρεσα έφερα αντίσταση σ' αυτό το ποτάμι όταν είχε νερό πολύ να μη με πάρει, κι όσο ήταν δυνατόν φαντάστηκα νερό στα ξεροπόταμα και παρασύρθηκα...Κ.Δημουλά..../ ----- ----- "Η βλακεία των ανθρώπων δεν οφείλεται στην έλλειψη ευφυΐας τους, αλλά στην έλλειψη θάρρους τους". Μάϊκλ Χερ---- -------- ή στην έλλειψη αισθητικής τους όπως λέει ο καλός μου φίλος Φιλαλήθης!!
"Γι' αυτό σου λέω, μην κοιμάσαι, είναι επικίνδυνο. Μην ξυπνάς, θα μετανιώσεις." Τ. Λειβαδίτης
KΑΙΑΔΑΣ Μάνος Αντώναρος - Φασιστοειδές Κουμούνι 0-0 Aυτοκριτική Μια μέρα νωρίτερα... Αργοπεθαινει To δώρο μου!! Ευχες απο την καρδια μου Η ιστορία ενός χριστουγεννιάτικου ύμνου Παραμονή Χριστουγέννων 1850. Γερναω , το λενε και στην τηλεοραση!!
30 Comments:
Εκπτώσεις στις σχέσεις, εκπτώσεις στα όνειρα. Μαζί παλεύομαι, μα τώρα μόνος προχωρώ και με θέλουν κι εγώ να πουληθώ. Εκπτώσεις στα βήματά μας που σκιάζουν όσους αθόρυβα έμαθαν να περπατάνε στη λάσπη της υποκρισίας και της διαφθοράς.
Κι όμως πρέπει όχι να πούμε σε όσους θέλουν να τους μιμηθούμε, όσους θέλουν υποχείρια να μας κάνουν. Ελεύθεροι να ζήσουμε τη σκέψη μας, ελεύθεροι να νιώσουμε τον έρωτά μας. Σκλάβοι να νιώσουμε μόνο το μίσος τους.
Πολύ φιλοσοφικά ερωτήματα θέτεις εδώ αγαπητή Άννα Μαρία..
Η αλήθεια είναι ότι κανείς δεν μπορεί να απαντήσει με σαφήνεια σε τέτοια θέματα..Έμμεσα έχουμε την μοίρα στα χέρια μας.Τον πόνο όμως..?
Ο πόνος δεν είναι που μας κάνει πιο δυνατούς?
Αυτός είναι νομίζω η πρόθεσή μας πίσω από κάθε μας κίνηση.Ο πόνος και πως να τον αποφύγουμε.
Νομίζω πάντως ότι αυτό που κάνουμε είναι να μετακυλούμε από πόνο και μοναξιά σε αγάπη και ελπίδες.
Ίσως έτσι γινόμαστε σοφότεροι.
Και με αυτόν τον τρόπο μάλλον η ζωή μας είναι στα δικά μας χέρια.
Πρέπει να σκοτώσουμε το ρομποτάκι που κρύβουμε μέσα μας...
πολυ ωραια η επιλογη της φωτο..θελω να πιστευω πως δεν ειμαστε ετσι..πως ειμαστε ελευθεροι λεω..!!
Η σκέψη μας είναι κάτι που δεν μπορεί να φυλακιστεί ή να υποκύπτει σε κανόνες των πρέπει. Η λογική είναι αλήθεια οτι πολλές φορές δεν μπορεί να συμβαδίσει με τα αισθήματα μας. Ανυσηχίες που με τυρανάνε και μένα ανναμαρία μου. Μπήκαμε στο λούκι της ζωή και δεν ξέρουμε πως να ξεφύγουμε. Η καρδιά μας σκυρτά, μα υπάρχουν οι αρχές που ακολουθούμε με βάση την λογική που προβάλλει το τεράστιο ΣΤΟΠ της για να μας αιχμαλωτίσει.
Έχω ένα τραγουδάκι στο μπλόγκ μου που λέει " Θέλει μαγκιά για να μπορέσεις να σπάσεις τις αλυσίδες που σε κρατάνε στην γή..... Σε ότι σε δένει σε κρατάει στην γή και δεν σ'αφήνει να πετάς σαν πουλί".
΄Το μόνο που μπορώ να σου προσφέρω τούτη την ώρα είναι την αφιέρωση αυτού του τραγουδιού. (κάνε τον κόπο να το ακούσεις)
Δειμε,
πρεπει να πουμε καποια στιγμη αυτα τα "οχι", αληθεια το θυμασαι αυτο?
............
Ο αρνηθείς δεν μετανοιώνει. Αν ρωτιούνταν πάλι,
Όχι θα ξαναέλεγε. Κι όμως τον καταβάλλει
Εκείνο τ' όχι -το σωστό- εις όλην την ζωή του.
Σιγουρα το θυμασαι!!
Arthuro,
δε θελω ο πονος και η μοναξια να με κανουν σοφη.
Την σοφια στη δινει απλοχερα η αγαπη, η χαρα, τα ονειρα, τοτε μονο εχεις την δυναμη να παλεψεις.
Vita mi
μαζι με το ρομποτακι μπορει να σκοτωσουμε και αλλους....ασε...
Φεγγαροαγκαλιασμενη μου,
πιστευω πως η φωτογραφια αυτη ειναι απο μονη της θεμα.
Ελευθερη σκεψη εχουμε μονο!!
George μου,
....μα υπάρχουν οι αρχές που ακολουθούμε με βάση την λογική που προβάλλει το τεράστιο ΣΤΟΠ της για να μας αιχμαλωτίσει.
Εδω τα ειπες ολα,
οσο για το τραγουδι παρα πολυ ομορφο και σε ευχαριστω.
Μου αρεσε παρα πολυ και το Ταngo με την υπεροχη φωνη της Αλεξιου!!!
Δυστυχώς η ευτυχώς το ναι ίσως και να μην είναι η απάντηση εδω! Όλοι μας έχουμε μια ζωη με υποχρεώσεις που πρέπει να βγουν εις πέρας για διάφορους λόγους! Πράγματα που επιθυμούμε να κάνουμε τα κάνουμε πέρα γιατί οι προτεραιότητες μας είναι άλλες που βιάζονται...Έρχεται ομως μια μέρα που μάλλον πρέπει να κάνουμε το χατίρι στον εαυτό μας...θα ΕΡΘΕΙ ΑΝΝΑΜΑΡΙΑ ΜΟΥ...:)
Πονεμένη ιστορία...
Πολύ όμορφο και πετυχημένο post για την εποχή που ζούμε και γενικά
Κι όμως ανναμαρία μου και το "ναι" μερικές φορές είναι ακόμη πιο δύσκολο.
Έτσι είναι όμως η ζωή. Με τα πρέπει της, τους συμβιβασμούς της, τα "όχι" και τα "ναι" της.
Τυχεροί όσοι μέσα σ' αυτά στριμώξουν και το "θέλω", με το "μπορώ" και το "ελεύθερος"!
Ανναμαρία μου μεγάλο θέμα ανοίγεις.. με άπειρες προεκτάσεις..
Τα "θέλω" πάντα είναι πιο έντονα από τα "πρέπει".. μπορούμε όμως να ζούμε όλα τα θέλω μας αβίαστα;
Είναι λίγο εγωιστικό να κοιτάμε μόνο τα δικά μας θέλω..
Η λογική και τα πρέπει πολλές φορές δικαίως βάζουν στο περιθώριο αυτά που γουστάρουμε να κάνουμε.
Στη ζωή καλώς ή κακώς δεν πορευόμαστε μόνοι.. υπάρχουν γονείς.. υπάρχουν παιδιά.. υπάρχουν αξίες και ιδανικά που κουβαλάμε απ’ τα σπίτια μας κι αυτά μας φρενάρουν συνήθως.
Όταν τα "θέλω" μας δεν επηρεάζουν πρόσωπα και καταστάσεις αξίζει το κόπο να ρισκάρουμε..
..αλλά μέχρι εκεί.
Αχ, λέμε όχι. Κάποιοι λέμε όχι και αγωνιζόμαστε να δούμε να πραγματοποιούνται τα όνειρά μας. Όνειρα, ελπίδες αναγνώρισης συχνά του αγώνα μας να βελτιώσουμε ένα σπίτι, μία γειτονιά, ένα δήμο, μία ιδέα, τον κόσμο όλο. Το όχι είναι μία κουβέντα που κάποτε εξέφρασε όλο το λαό, και σήμερα πια μόνο λίγους ιδεολόγους μαλάκες.
Δυστυχώς ποτέ δεν πρόκειται να κάνουμε όλα αυτά που θέλουμε...
Κι όσο και να ρωτάμε τι ακριβώς φταίει, ποτέ δεν θα μπορέσουμε να εξηγήσουμε το γιατί.
Θα έχουμε 10 όνειρα και θα πραγματοποιούμε το ένα..
και τα δύο δε πονάνε όμως;
και οι "εκπτώσεις' προδοσία σε εμάς
και ή μη εκπτώσεις, προδοσία στούς άλλους
θέμα ισορροπιών είναι μάλλον
όχι, όχι, θέμα απόκτησης πλήρους εσωτερικής αδιαφορίας
αλλά αυτό δε το θέλουμε, το θέλουμε;
Μήπως το όχι όμως τελικά, δεν οδηγεί πουθενά. Αν νιώσεις το σκίρτημα; Λές όχι για να μην πάς κόντρα σε ηθικούς και κοινωνικούς φραγμούς. Αξίζει; Εσύ; Πως περνάς; Κάποτε δεν πρέπει να κάνεις κάτι και για σένα; Τι σημαίνει οτι απο ένα σημείο και πέρα πάυεις να αισθάνεσαι και να ζείς; Πολλά τα ερωτήματα. Απαντήσεις δύσκολες, και ακόμα δυσκολότερες οι πράξεις. Λογική και κοινωνία. Φράκτες ψυχής και συναισθημάτων. Αξίζει;
Μέτρας δυνάμεις, αντοχές, συναισθήματα, όνειρα, ανάγκες και προχωράς.
Aνατολη μου,
μακαρι καποια στιγμη να κανουμε αυτο το χατηρι στον εαυτο μας, ομως μεχρι τοτε ....ναι, πρωτα οι προτεραιότητες που εδω που τα λεμε, αξιζουν την ζωη μου ολοκληρη!!
Amo μου,
πονεμενη και πολυ μαλλιστα....
Φοινικα μου,
σε ευχαριστω πολυ, να εισαι καλα!!
Elpida,
δυστυχως μονο αυτο το προσωπο της ζωης εχω δει, ολο πρεπει και συμβιβασμους!!
Shades,
ποση αληθεια εχουν τα λογια σου να ηξερες!!
Μαγικη λεξη αυτη που εγραψες, "μεχρι εκει" κι ας
πονα..."μεχρι εκει" !
Ας ειναι καλα
αυτοι που καταλαβαινουν το γιατι δεν πρεπει να συνεχισουμε, αυτοι που καταλαβαινουν το "μεχρι εκει"!!
Δειμε μου,
αγωνα θελουν και τα δυο, ειτε το ναι , ειτε το οχι, αναλογα τι ζητας, τι ελπιζεις,γιατι πονας!!
Για οποια ιδεα και να παλευει κανεις, ο ιδιος δυσκολος αγωνας απαιτειτε!!
Οταν φυσικα ο αγωνας αυτος ειναι συναισθηματικος....αστα να πανε....
Asimenia μου,
παντα γνωριζουμε τι φταιει, παντα ξερουμε το γιατι!!
Aλκιμηδη μου,
σιγουρα δεν το θελουμε!!
Οσο για τις εκπτωσεις θα τις κανουμε, ειμαστε υποχρεωμενες καποιες φορες να μπαινουμε στο περιθωριο!!
Γιωργο μου,
εγραψες,
"Λογική και κοινωνία.
Φράκτες ψυχής και συναισθημάτων".
Ετσι ειναι , πιστεψε με, καποιες φορες αξιζει...για καποια προσωπα που δε θελεις να πονεσουν,αξιζει!!
Βαζεις στην ακρη την ψυχη σου, πονας, παλευεις,αλλα στο τελος πρεπει να αντεξεις γιατι ξερεις πολυ καλα πως δεν εισαι μονος...
και πρεπει να μπεις σε δευτερη μοιρα!!
h apofash dikh sou,
alla kai h zwh sou, dikh sou...
gi afto apofasise...
filiaaaaaaaaaaa
Μακαρι να μπορουσαμε να κανουμε αλλιως..καποιες φορες.
Φιλια!!
Και μόνο που θέτεις τα ερωτήματα, έχεις ήδη ανέβει κάποια σκαλιά.
Προχώρα λοιπόν...
Soulmates μου,
ερχεται μια μερα που ανακαλυπτεις πως η ζωη σου δε σου ανηκει πια...
Candy μου,
καταλαβαινεις και εσυ πως δεν γινεται διαφορετικα ετσι??
Τάσο Ν. Καραμήτσο,
ανεβηκα ναι,
ομως δειλιασα...
στο χωνευτήρι που λέγετε ζωή άλλοι αποφασίζουν γι' μας, σκέφτονται, ματώνουν την καρδιά μας, φυλακίζουν την ψυχή μας και μας καταλογίζουν σφάλματα.
....σε αυτην την ζωή εισαι μόνος ..από όσους κι αν περιτριγυριζεσαι εσύ εισαι ''υπευθυνος'' για όλα..
η μόνη μαριονέτα που τελικά τα κατάφερε ήταν ο Πινόκιο....
τι απαίσιο συναίσθημα αυτό το να νοιώθεις πως δεν κουμαντάρεις εσύ τη ζωή σου.... σκέτη φυλακή ...με μεγάλο προαύλιο βέβαια για να κάνουμε βόλτες και να κοροϊδευόμαστε...
Βράστα annamaria κι εγώ μαζί σου... τα ίδια πιστέυω...γμτ!!!
Αν καταλαβαινω λεει?
Πολυ..δυστηχως.
κι όμως πολλές φορές το "ναι" μας ήταν/είναι "όχι"
καλό σου μήνα και φιλιά :)
Θέλει πολλή δύναμη για να κόψουμε τα νήματα που μας κινούν.. Δυστυχώς. Δεν είμαστε ελεύθεροι, παρά μόνο μέσα μας. Τη σκέψη και τα πιστεύω μας δεν τα ακούει και δεν τα βλέπει κανείς. Μόνο εκεί είμαστε άρχοντες του εαυτού μας...
υ.γ. πώς θα αλλάξω "φορεματάκι" στο μπλόγκ μου, κυρία?
Nυχτολουλουδο μου,
ναι, αλλοι αποφασιζουν...
αλλοι κινουν τα νηματα...
αλλοι αναπνεουν για μας....
εμεις απλα υπαρχουμε, εχουμε ξαχασει να ζουμε!!
Sevarose μου,
πολυς κοσμος γυρω μου ,
μα κανεις κοντα μου!!
Maika μου,
δυστυχως ειμαστε πολλοι τελικα!!
Ομως αντεχουμε, γιατι πολλες φορες κοροιδευουμε τον εαυτο μας εμεις οι ιδιοι!!
Candy μου,
το ξερω, το εχω νιωσει πως και εσυ.....
Να΄σαι καλα!!
Alkyoni μου,
απειρες φορες άλλα λεμε, άλλα εννοουμε...ποσο δικιο εχεις!!
Καλο σου μηνα!!
Βατραχακι μου,
απαντηση σου εστειλα στη σελιδα σου!!
Αποκωδικοποίηση....: ψυχής, σιωπής, θρησκειών, μυθολογιών,....
Σχηματοποίηση λόγου ("ποιημάτων" μου), θεογονία, κοσμογονία,....
URL : www.siopi.gr
Γεια.....
Δημοσίευση σχολίου
<< Home