annamaria

Πέμπτη, Ιανουαρίου 31, 2008

Για το Χριστοδουλο...

Για πολλούς υπήρξε μια αμφιλεγόμενη προσωπικότητα.

Για άλλους σπουδαίος ποιμενάρχης.

Ο ίδιος πίστευε απλά πως ήταν ο Χριστόδουλος μας.


Ο,τι απ όλα αυτά και να ισχύει ένα είναι σίγουρο


κάνεις δε θα είναι σαν αυτόν….


Αυτό που γράφω το εννοώ
γιατί

δεν έκανα ποτέ το λάθος να ταυτίσω
το χαμογελαστό του πρόσωπο και το λόγο του με την εκκλησιαστική περιουσία.


Γιατί δε θα μπερδέψω ποτέ την κάθε γραφική Λουκά με αυτά που πρεσβεύει ο χριστιανισμός.

Γιατί δεν άφησα μια ατυχή δήλωσή του για την εποχή της χούντας να
με επηρεάσει αρνητικά.

Γιατί δεν είναι τυχαίο που τόσα νεανικά μάτια δάκρυσαν…..


Καλό του ταξίδι.
Εύχομαι εκεί που πάει να βρει την ειρήνη που πάντα έψαχνε….



έγραψε η annamaria at 11:15 π.μ.

7 Comments:

Πάντα καλόψυχη Ανναμαρία μου!
Καλό του ταξίδι!

9:12 π.μ.  

ΑΝΑΝΤΙΚΑΤΑΣΤΑΤΟΣ, όσον αφορά τον επικοινωνιακό του ρόλο!!!
΄Αρεσε...

Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές

4:38 μ.μ.  

Καλωσήρθες πίσω Αννα Μαράκι!

12:05 μ.μ.  

George μου,
να εισαι καλα, σε ευχαριστω πολυ!
Τα φιλια μου!

Γλαρενια μου,
θα συμφωνησω απολυτα μαζι σου!
Φιλακια πολλα!

patsiouraki μου,
σε ευχαριστω πολυ για το καλωσορισμα σου.

1:49 π.μ.  

ώρα καλή

2:44 μ.μ.  

Κυρία μου δεν πιστεύω καθόλου..
..αλλά αυτό που πιστεύω είναι ότι πήγε την εκκλησία αιώνες μπροστά!!
Νομίζω ότι θα έχουμε ΠΧ και ΜΧ "προ Χριστόδουλου.. και μετά" στην ηγεσία της εκκλησίας.
..και θα είναι Όνομα σταθμός!!! ανοιχτού μυαλού!!! και παρορμητικός όσο κανένας!!!

Συμφωνούμε ή διαφωνούμε ένα είναι σίγουρο.. ήταν μια χαρισματική προσωπικότητα!! ηγέτης!! μακάρι να έχουμε στο μέλλον τέτοια μυαλά σε πολιτικές καρέκλες

3:02 μ.μ.  

απορώ πως όλοι συμφωνούν με αυτή την άποψη. Μακάρι ποτέ να μην ασχοληθεί κάποιος σαν τον χριστόδουλο με τα κοινά γιατί ο στρατιωτικός νόμος δεν θέλει πολύ για να ξανα εφαρμοστεί . Από την άλλη.. μακάρι να είναι αναντικατάστατος.. και η ουσία είναι ότι δεν άρεσε και σε όλους. Δεν άρεσε σε πολύ κόσμο - ευτυχώς - που ακόμη και αν πιστεύουν στην ύπαρξη θεού και δηλώνουν οι ίδιοι χριστιανοί (πράγμα που δεν με ενδιαφέρει γιατί στη σύγχρονη ελληνική κοινωνία εκκλησία=κράτος , άρα και εμείς που δεν πιστεύουμε τα τραβάμε επίσης) είχαν ανοιχτά τα μάτια τους. Κλείνω με κάποιους στίχους αφιερωμένους.

Δεν ξέρω αν βρίσκεται κρυμμένος στα νύχια σου ο Θεός
Μα εσύ πιο πολύ μου μοιάζεις για λύκος νηστικός
Κι όταν στα πρόβατα αγορεύεις για του έθνους το καλό
Διάολε σε βλέπω να χορεύεις του κτήνους το χορό..

Πες μου πως γίνεται η αγάπη να ζεί απ'τη λέξη "εχθρός"
Και πως θα βρω τη σωτηρία σκυμμένος και βουβός
Κι αν πάλι αυτό το τραγουδάκι σου μοιάζει αιρετικό
ΔΙΑΟΛΕ , ΦΥΓΕ ΑΠ ΜΠΡΟΣΤΑ ΜΟΥ , ΜΟΥ ΚΡΥΒΕΙΣ ΤΟ ΘΕΟ!

9:31 μ.μ.  

Δημοσίευση σχολίου

<< Home