annamaria

Τετάρτη, Δεκεμβρίου 27, 2006

To δώρο μου!!

Σήμερα στο γραμματοκιβώτιο με περίμενε ένα δώρο.
Θέλω πολύ να το μοιραστώ μαζί σας!
Είμαι πολύ χαρούμενη και υπερήφανη μαμά !!


έγραψε η annamaria at 8:13 μ.μ. 32 σκεψεις

Δευτέρα, Δεκεμβρίου 25, 2006

Ευχες απο την καρδια μου

Η πιο όμορφη θάλασσα είναι αυτή
που δεν την αρμενίσαμε ακόμα.
Το πιο όμορφο παιδί
δε μεγάλωσε ακόμα.
Τις πιο όμορφες μέρες δεν τις ζήσαμε ακόμα
Κι αχ ό,τι πιο όμορφο θα ΄θελα να σου πω
Δε στο ΄πα ακόμα.





Ευχες σε ολους και ολες!!
Ευχες για πολλα χρονια γεματα υγεια και ευτυχια!
Ευχες για ο,τι επιθυμει ο καθε ενας απο μας!
Ο,τι κανουμε να το κανουμε με αγαπη
γιατι μονο τοτε θα εχει αποτελεσμα!!


....και να θυμαστε ΤΑ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΕΡΧΟΝΤΑΙ !!!!
έγραψε η annamaria at 1:14 π.μ. 23 σκεψεις

Παρασκευή, Δεκεμβρίου 22, 2006

Η ιστορία ενός χριστουγεννιάτικου ύμνου



Περίπου 6ος αι. μ.Χ. στη Συρία.

Εκεί, στην πόλη Έμεσα γεννιέται ένας άνθρωπος που έμελλε η ιστορία της ζωής του να παρηγορεί και να παραδειγματίζει έως σήμερα όλους εκείνους που επιθυμούν να μάθουν μουσική, να γράφουν στίχους και να τραγουδούν αλλά οι ικανότητές τους δεν επαρκούν...

O Ρωμανός .

Από μικρός είχε μεγάλη επιθυμία να ασχοληθεί με τη μουσική.

Προσπαθούσε να γράψει στίχους ή να ψάλλει μερικούς ύμνους, αλλά ήταν τόσο άτεχνοι οι στίχοι του και τόσο άσχημη και παράτονη η φωνή του, που όλοι όσοι τον άκουγαν τον απογοήτευαν.

Εκείνος είχε όμως αυτό που λέμε μεράκι...

Ήθελε πολύ να μάθει μουσική, να μάθει να τραγουδά και να δημιουργεί...

Δεν το έβαζε κάτω. Μπορεί να απογοητευόταν και να βασανιζόταν που δεν μπορούσε να κάνει αυτό που αγαπούσε, αλλά δε σταματούσε την προσπαθεία και κυρίως δε σταματούσε να παρακαλά το Θεό γι' αυτό.

Όπου στεκόταν κι όπου βρισκόταν παρακαλούσε θερμά να γίνει το όνειρό του πραγματικότητα.


Η παράδοση θέλει μια νύχτα των Χριστουγέννων, από αυτές που πέρασε ο Ρωμανός στη μονή της Θεοτόκου του Κύρου, να συμβαίνει κάτι τόσο παράδοξο αλλά και τόσο πραγματικό,ώστε όλοι όσοι υπήρξαν μάρτυρες αυτού του θαυμαστού γεγονότος να μην μπορούν να το εξηγήσουν, αλλά και ούτε να το αμφισβητήσουν...

Τη νύχτα εκείνη ο Ρωμανός πήγε στο ναό για τη χριστουγεννιάτικη λειτουργία.

Ούτε εκεί σταμάτησε ασφαλώς τη γνωστή του συνήθεια.

Παρακαλούσε συνεχώς το Θεό και την Παναγία, που υπεραγαπούσε, να τον βοηθήσουν, να του δώσουν το ταλέντο.., το χάρισμα που ζητούσε...Όταν τελείωσε η λειτουργία, επέστρεψε στο κελί του και έπεσε να κοιμηθεί.

Βλέπει στο όνειρο του (λεει η παραδοση παντα) την Παναγία να έρχεται κοντά του και να του δίνει στα χέρια του έναν "κόντο",

δηλαδή ένα κυλινδρικά τυλιγμένο χαρτί (αλλιώς "κοντάκιο"), λέγοντάς του να το φάει...! Πράγματι, στο όνειρο, ο Ρωμανός είδε ότι το κατάπιε...

Μια ξεχωριστή έμπνευση, μια μαγική διάθεση είχε όταν ξύπνησε.

Μεμιάς, μέσα σε λίγα μόλις λεπτά, φτιάχνει έναν από τους ωραιότερους ύμνους της βυζαντινής υμνογραφίας, το πρώτο "κοντάκιο"

(όπως το ονόμασε ο ίδιος, ορμώμενος από το όνειρό του) που ψάλλουμε έως σήμερα στις εκκλησιές, τα Χριστούγεννα:


"Η Παρθένος σήμερον τον υπερούσιον τίκτει

και η γη το σπήλαιον, τω απροσίτω προσάγει.

'Αγγελοι μετά ποιμένων δοξολογούσι.

Μάγοι δε μετά αστέρος οδοιπορούσι.

Δι' ημάς γαρ εγεννήθη Παιδιον νέον,

ο προ αιώνων Θεός"


Τον χαρακτήρισαν ως τον "πρίγκιπα των αρχαίων μελωδών", ως το "νέο Πίνδαρο" ή ως το "μέγιστο εκκλησιαστικό ποιητή του κόσμου" και όχι άδικα.

Οι στίχοι του είναι το εξοχότερο δείγμα της δύναμης της απλής και μεστής γλώσσας που μπορεί να κλείνει μέσα της, με ανυπέρβλητη πλαστικότητα, όλο το μυστήριο των θείων νοημάτων.

Ποικιλία ρυθμών σε απόλυτη αρμονία, εκφραστικότητα χωρίς βερμπαλισμούς, άγγιγμα του θείου, χωρίς θρησκόληπτες υπερβολές... κάνουν ίσως τα κείμενά του το καλύτερο μέσο για να γευθεί, όποιος θέλει να πιστεύει, κάτι λίγο απ' αυτό που ονομάζουμε Θεός.


www.MusicHeaven.gr
έγραψε η annamaria at 5:57 μ.μ. 12 σκεψεις

Τρίτη, Δεκεμβρίου 19, 2006

Παραμονή Χριστουγέννων 1850.

















Η Χριστουγεννιάτικη ιστορία του Κάρολου Ντίκενς.
Dickens, Charles, 1812-1870. A Christmas Carol
έγραψε η annamaria at 1:45 π.μ. 35 σκεψεις

Τετάρτη, Δεκεμβρίου 13, 2006

Γερναω , το λενε και στην τηλεοραση!!

Σήμερα η διάθεση μου δεν ήταν και η καλύτερη αλλά εντάξει,
μήπως είναι η πρώτη ή η τελευταία φορά που συμβαίνει αυτό??

Όταν άνοιξα τον υπολογιστή μου είδα πως το πρόβλημα των τελευταίων ημερών συνεχιζόταν.
Δε μπορούσα να μπω στα περισσότερα blogs.
Μα καλά και αυτό εναντίον μου??
Κάτι τέτοιες στιγμές που μου πάνε όλα ανάποδα τα βάζω με την μητέρα μου ,
ξέρετε τα γνωστά, μάνα γιατί με γέννησες …….και άλλα τέτοια.

Α , σκέφτομαι, δε θα με κάνεις χειροτέρα εσύ,
έτσι παίρνω την μεγάλη απόφαση να κλείσω τον υπολογιστή μου.
Ναι , τον έκλεισα αλλά κάτι έπρεπε να ανοίξω, όμως τι ??
Όποιος σκέφτηκε την τηλεόραση, σκέφτηκε σωστά!!!
Την άνοιξα !!!!

Σαν Ξανθιά που σέβεται τον εαυτό της, δεν κοιτώ πότε τα πρωινάδικα,
έτσι σκέφτηκα να χαζέψω το MAD, αγαπημένο κανάλι της κόρης μου βλέπετε .
Για κάτσε να δούμε τι είναι αυτό που βλέπει και της αρέσει , μονολόγησα.
Εκείνη την ώρα η Αθηνά (το σκυλάκι μας) με κοίταξε παράξενα και έτρεξε γρήγορα κάτω από τον καναπέ.

Ένας νεαρός λοιπόν και μια κοπέλα γέμισαν την οθόνη μου, διάβαζαν μηνύματα που τους έστελναν πιθανόν συνομήλικοι τους, ίσως και μικρότεροι.
(πόσοι γονείς αυτή την ώρα είναι σίγουροι πως τα βλαστάρια τους διαβάζουν στο δωμάτιο τους…..αχ, δε μπορώ να βγάλω, όπως πολύ σωστά σκέφτεστε, την μαμά από μέσα μου….)

Ο νεαρός κάποια στιγμή λέει πως ο νικητής
(κάποιος διαγωνισμός θα γινόταν αλλά δεν τον κατάλαβα)
θα πάρει για δώρο ένα παντελόνι σαν αυτό που φορούσε.

Τόνισε ότι δεν θα είναι αυτό που φοράει,
ε, δε θα σας δώσουμε μεταχειρισμένο παντελόνι και δωστου γέλια η νεαρά διπλά του.
Έλεγε συνέχεια πόσο όμορφο είναι αλλά και πόσο άνετο .
Εντάξει εδώ δεν σκέφτηκα τίποτα κακό, την πραμάτεια του διαλαλεί…. καλά κάνει!!

Έλα όμως που κάποια στιγμή τον άκουσα να λέει πως το να είναι άνετο ένα παντελόνι δεν είναι καλό γιατί έτσι δεν θέλεις να το βγάλεις.

Εδώ σταθηκα λίγο και είπα πως είναι ντροπή μου να σκέφτομαι πονηρά,
το παιδί τους παρακινεί να είναι καθαροί……. να το βγάζουν για να πλυθεί ………

Κάποια στιγμή, (ο νεαρός πάντα ) λέει στην κοπέλα
Για πες μου αν ξυπνούσες ένα πρωί και ήσουν μεγαλύτερη ποια ηλικία θα ήταν αυτή που θα πάθαινες φρίκη??

Εκείνη την ώρα θαύμασα τα Ελληνικά του, αλλά δεν ήταν ώρα για παραπάνω σκέψεις, έπρεπε να ακούσω την απάντηση της.

Τι να σου πω του λέει με ένα βλέμμα απορίας,
αν ξυπνούσα τριάντα, ε, δεν είναι τόσο κακό γιατί είναι τα new twenty,
δε μου φαίνονται τόσο μακρινά !!!
Χαμογέλασα, χαριτωμένη έκφραση της νεολαίας σκέφτηκα!!!
Όμως η απάντηση της κοπελιάς δεν είχε ολοκληρωθεί.
Φρίκη θα πάθαινα αν ξυπνούσα σαράντα λέει ατάραχα !!!!!!!!

Τι να πω….. η καλή μέρα από το πρωί φαίνεται!!
Α να μην ξεχάσω να πω και ενα μπράβο στην χαιδεμένη μου για τις επιλογές της!!













έγραψε η annamaria at 6:13 μ.μ. 30 σκεψεις

Δευτέρα, Δεκεμβρίου 11, 2006

Χριστουγεννα






Έχω υποσχεθεί στην φίλη μας την Sevarose να βάλω κάτι χριστουγεννιάτικο δικό μου. Δεν είναι φτιαγμένο όμως σε μουσαμά με πινέλα.
Το έφτιαξα με το ποντίκι στο πρόγραμμα ζωγραφικη.
έγραψε η annamaria at 1:12 π.μ. 24 σκεψεις

Πέμπτη, Δεκεμβρίου 07, 2006

ΕΥΧΕΣ ΣΕ ΟΛΟΥΣ


Στόλισα και εγω το δένδρο μου!!

Απειρες ευχές σε όλους για ο,τι καλύτερο!!

έγραψε η annamaria at 3:40 π.μ. 33 σκεψεις

Παρασκευή, Δεκεμβρίου 01, 2006

Σκεψεις

Όταν πρωτομπήκα στα blogs σκεφτόμουν πως θα περνώ την ώρα μου ευχάριστα χαζεύοντας πότε το ένα και πότε το άλλο.

Όμως όσο περνά ο καιρός διαπιστώνω πως με κάποια δένομαι πολύ.
Τα σκέφτομαι και όταν δεν είμαι στον υπολογιστή μου,
τα συζητώ με δικούς μου ανθρώπους,
πολλές φορές βάζω την κόρη μου να τα διαβάσει για να δει πως η ευαισθησία δεν έχει ηλικία και να καταλάβει επιτέλους
πως το ομορφότερο πράγμα στον κόσμο
είναι να μη ντρέπεσαι για όσα νοιώθεις.

Το να γράφεις όμορφα είναι μια τέχνη που δε θα αποκτήσω ποτέ,
όμως δε ζηλεύω,
αντιθέτως θα έλεγα πως με γοητεύουν όσοι το κάνουν , όσοι το κάνουν γλυκά, απλά,
οσοι δεν ψάχνουν βαρύγδουπες λέξεις
να στολίσουν τα συναισθήματα τους.

Θα μπορούσα να γράψω πολλά γι αυτό αλλά δε θα ήθελα να κουράσω
όλους όσους θα μπουν στον κόπο να διαβάσουν.

Γι αυτό λοιπον,
κλείνω με την ευχή κάποιοι blogοφιλοι να ξεπεράσουν ίσως κάποια αρρώστια ,
την μοναξιά, την απωλεια...... την απουσία αγαπημένων τους ανθρώπων .

Εύχομαι και ελπίζω να ηρεμίσουν γιατί τα καλύτερα έρχονται.
Είμαι σίγουρη γι αυτό που γράφω.

.......και αυτοι που ετοιμάζονται να παντρευτούν,
σύντομα θα γίνουν μανούλες και πρέπει να είναι γεμάτες από ευτυχία!!
έγραψε η annamaria at 7:11 μ.μ. 37 σκεψεις